دیوان اشعار ملک‌الشعرای بهار (نسخه)
| دیوان اشعار ملک‌الشعرای بهار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بهار، محمدتقی (نویسنده) |
| ناشر | نشر آزادمهر |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | مجلد1: 1382ش , |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 7965 /د9 |
دیوان اشعار ملک‌الشعرای بهار، مشتمل بر قصاید، مثنویات، غزلیات، قطعات، مطایبات و رباعیات محمدتقی صبوری، معروف به ملک‌الشعرای بهار (متوفی 1330ش) است. این نسخه از دیوان اشعار بهار با استفاده از نسخه ملکزاده منتشر شده؛ با این توضیح که نسخه ملکزاده – جز در قطعه الحاقی انتهای کتاب - کامل‌تر است.
دیوان بهار به‌صورت کنونی برای نخستین بار به همت برادرش محمد ملکزاده و سایر افراد خانواده بهار انتشار یافت. در مقدمه هر قصیده شأن نزول و شرایط زمان و علل و موجبات سرودن هر قصیده ذکر شده است تا خوانندگان بتوانند به سبک هر دوره از زندگی ادبی و سیاسی بهار پی برده و تغییراتی را که مرور زمان و تحول اوضاع جهان در مدارج فکر و نمو طبع شاعر متدرجاً پدید آورده است، به‌سهولت دریابند و احساسات تند جوانی او را با افکار بلند عقلایی و مذاق عارفانه اواسط و اواخر عمر او مقایسه کنند[۱].
چند نکته در رابطه با این نسخه:
- این نسخه از کتاب همانند نسخه ملکزاده با شرح حال بهار آغاز شده است؛ البته برخلاف آن فاقد معرفی آثار بهار است.
- در نسخه ملکزاده پس از اشعار محلی انتهای کتاب، چند قطعه شعر با زبان کودکانه وجود دارد که در این نسخه نیامده است.[۲].
- در انتهای این نسخه، قطعه‌ای از بهار با عنوان «قطعه الحاقی»، با این توضیح آمده است: «هنگامی که چاپ دیوان به پایان رسیده بود، از حسن اتفاق با استاد فاضل آقای مهرداد اوستا برخوردی دست داد. ایشان قطعه‌ای از بهار که در پاسخ قصیده آقای فانی سمنانی سروده شده و در دواوین خطی بهار نبود به خاطر داشتند و نسخه آن را لطف فرمودند که در این صفحه ضمیمه می‌شود»[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- بهار، محمدتقی (ملک الشعراء)، دیوان اشعار، تهران، نشر علم، چاپ اول، 1381.