جحاف، یحیی بن ابراهیم
| نام | جحاف، یحیی بن ابراهیم |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1102ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05531AUTHORCODE |
یحیی بن ابراهیم جحاف (حدود 1024ق -1102ق)، از اعلام زیدیه قرن یازدهم و شارح نهج البلاغه.
تولد
یحیی بن ابراهیم بن یحیی بن مهدی بن ابراهیم بن مهدی بن احمد جحاف حبوری، حدود سال 1024ق، متولد شد. هرچند مصادر تاریخ تولد او را ذکر نکرده‌اند، لکن با توجه به تولد برادرش در سال 1024ق، می‌توان گفت ایشان حدود همین سال زاده شده است.
او در سال 1087ق، بعد از وفات المتوکل‌علی‌الله اسماعیل مردم را به اتحاد کلمه دعوت نمود و در سال 1087 تا 1092 به حکم حاکم یمن به زندان افتاد و در سال 1097 بعد از وفات برادرش حاکم حبور گردید.
ایشان از لحاظ علمی و عملی از بزرگان زمانه خویش بود و امر قضاوت شهر حبور در ایام المتوکل‌علی‌الله اسماعیل را برعهده داشت.
وفات
یحیی بن ابراهیم در سال 1102ق، از دنیا رفت. برخی نیز سال وفات او را 1103، ذکر نموده‌اند.
آثار
او در نشر علم و زنده نگاه داشتن معالم نقش برجسته‌ای داشت و در زبان عربی متبحر بود و شرحی بر حاجبیه از خود به یادگار گذاشت.
ایشان در سال 1093 شرحی بر نهج البلاغه نوشت و در سال 1088ق، در پاسخ به مناقشه علمی درباره اجماع اهل‌البیت(ع) جوابیه‌ای نگاشت[۱].
برخی از آثار او چنین است:
- إرشاد المؤمنين إلی معرفة نهج البلاغة المبين؛
- التعريف في النحو؛
- حاشية البدر الساري؛
- شرح الحاجبية[۲].
پانویس
منابع مقاله
- حسینی جلالی، محمدحسین، «إرشاد المومنين إلی معرفة نهج البلاغة المبين»، تألیف یحیی بن ابراهیم جحاف، دلیل ما، قم، چاپ اول، 1380ش.
- زباره، محمد، «الملحق التابع للبدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع»، مطبعة السعادة، مصر، چاپ اول، 1348ق.