غروی، محمد بن محمداسماعیل

نام	غروی، محمد
نام‎های دیگر	محمد بن محمداسماعيل بن ابراهيم قزويني غروي مازندراني
نام پدر	ابراهیم غروی قزوینی
متولد	1304ش / 1345ق / 1926م
محل تولد	نجف اشرف
رحلت	1389ش / 1432ق / 2011م
اساتید	شیخ محمد آقا رازی تهرانی آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی شیخ صدرا بادکوبی
برخی آثار	المختار من كلمات الإمام المهدي عليه‌السلام الأمثال و الحكم المستخرجة من نهج‌البلاغة
کد مؤلف	AUTHORCODE04100AUTHORCODE

با غروی، سید محمد اشتباه نشود.

محمد غروی (1342-1432ق)، روحانی و دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف، مدرس حوزه نجف و قم، از شاگردان بزرگانی چون حضرات آیات: خویی، سید عبدالهادی شیرازی و حکیم.

ولادت

محمد فرزند شیخ محمداسماعیل، فرزند ابراهیم غروی قزوینی، در ذی‌الحجه 1345ق، در نجف اشرف متولد شد.

تحصیلات

وی تا 1360ق، از خواندن و نوشتن و حساب در مدرسه علوی در نجف اشرف ـ که ویژه ایرانیان بود ـ فارغ شد، آنگاه به آموختن دانش‏های دینی پرداخت.

اساتید

شیخ محمد آقا رازی تهرانی، شاگرد میرزا باقر زنجانی که در 1384ق، در حدود 55 سالگی درگذشت. نزد ایشان صرف، نحو، معانی و بیان و بدیع و منطق و تجوید و تفسیر قرآن و معالم‌الدین را از سال 1360ق، به بعد آموخت.
شیخ صدرا بادکوبی (متوفی 1394ق)، نزد ایشان شرح مطالع تألیف قطب‎الدین محمد بن محمد و بعضی از مباحث فلسفه و کلام را فراگرفت.
شیخ محمدحسین دهاقانی (متوفی ششم محرم 1404ق)، نزد ایشان قوانین میرزای قمی (م 1231ق) را آموخت.
شیخ مجتبی لنکرانی (متوفی 20 شعبان 1406ق)، نزد ایشان شرح لمعه و بخشی از رسائل و مکاسب شیخ انصاری را آموخت.
شیخ احمد هروی (متوفی 18 صفر 1388ق)، نزد ایشان بخشی از رسائل شیخ انصاری و اخلاق را آموخت.
سید علی بهشتی (متوفی 9 ربیع‌الأول 1424ق)، نزد ایشان بخشی از شرح لمعه و بقیه رسائل و بعضی کتب دیگر را آموخت.
شیخ نصرالله شبستری (متوفی 28 ذی‌قعده 1424)، از ایشان علم رجال را فراگرفت.
حاج ‌آقا میرزا حسین یزدی (متوفی 1378ق)، کفایه را نزد ایشان خواند.
آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی، دو دوره‌ونیم درس خارج اصول، بخشی از خارج فقه و تفسیر را نزد ایشان خواند.
آیت‌الله سید میرزا عبدالهادی شیرازی (متوفی 10 صفر 1382ق)، در درس خارج صلات ایشان شرکت کرد.
آیت‌الله شیخ حسین حلی (متوفی 5 شوّال 1394ق)، نزد ایشان قواعد فقهی را خواند.
آیت‌الله حاج سید محسن حکیم طباطبایی (متوفی 1390ق)، از ایشان بسیاری از مباحث فقهی را بر اساس عروة الوثقی فراگرفت.

تدریس و مهاجرت

ایشان تا سال 1395ق، که در نجف اشرف بود، در مقاطع مختلف حوزه تدریس نمود و سپس با خانواده به حج مشرف شده و آنگاه به قم مهاجرت کرد.

وفات

آیت‌الله غروی عصر شنبه 21 اسفندماه 1389ش، در سن 87 سالگی در قم دار فانی را وداع گفت. جسد او به نجف منتقل و در آنجا دفن گردید.

آثار

الأمثال النبوية؛
الأمثال والحكم المستخرجة من نهج البلاغة؛
الأمثال والحكم المتسخرجة من كلمات الإمام الرضا(ع)؛
الاسم الأعظم أو معارف البسلمة والحمدله؛
السلام في القرآن والحديث؛
أمثال وحكم الإمام الكاظم وكلماته المختارة؛
رسالة في ذبائح أهل الكتاب؛
الشيخ المفيد والتوقيعات الصادرة عن الناحية المقدسة من الأخذ والرد؛
المختار من كلمات الإمام المهدي؛
البصائر في تفسير آيات الأمثال والنظائر؛
أمثال وحكم الأربعة عشر المعصومين؛
دوره اصول فقه و تقریرات دروس آیت‌الله خویی؛
رساله‌ای استدلالی در احکام حج عروة الوثقی؛
رساله‌ای استدلالی در اجتهاد و تقلید؛
تعلیقه بر شرح لمعه؛
المكاسب المحرّمة (تقریرات درس آیت‌الله خویی)؛
تعلیقه بر قوانين الأصول؛
تعلیقه بر مکاسب شیخ انصاری؛
حاشیه بر كفاية الأصول؛
حاشیه بر طهارت رياض المسائل؛
حاشیه بر منظومه ملا هادی سبزواری؛
شرح كشف المراد علامه حلی؛
شرح بر این بیت حافظ:

ألا يا ايها الساقي أدر كأساً وناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها
شرح‌حال زرارة بن اعین؛
الأمثال والحكم العلوية؛
المختار من كلمات الإمام أميرالمؤمنين؛
شرح احوال فیض کاشانی؛
دوره مختصر علم اصول فقه؛
حول البداء وبعض مناظرات الإمام الرضا التسع؛
حول التشبيه والاستعاره والمثل وأقسامه؛
حول بعض المعارف الإلهية؛
تجارة النبي(ص) قبل البعثة وتزويجه بخديجة؛
رسالة في تحريم الغناء والمعازف والموسيقي؛
رسالة في تحريم القمار والشطرنج والنرد؛
دروس تهذيبية وتوجيهية؛
دروس من كتاب صلاة العروة الوثقی؛
دروس من كتاب طهارة العروة الوثقی؛
الكتاب والكتابة في الكتاب والسنة؛
تعلیقات بر رسائل شیخ انصاری^[۱].