حسنی، عبدالله بن حمزه
| نام | حسنی، عبدالله بن حمزه |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 614 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01865AUTHORCODE |
الامام المنصور باللّه عبداللّه بن حمزة بن سليمان بن حمزة بن على بن حمزة بن هاشم بن الحسن بن عبدالرحمن بن يحيى بن ابى محمد عبداللّه بن الحسين بن ترجمان‌الدين القاسم بن ابراهیم بن طباطبا بن اسماعيل بن ابراهیم بن الحسن بن الحسن بن الامام على بن ابيطالب(ع) از فقهاء، بلغاء و فصحاء و مشهورترين علماى زيديه در سال 561 ه.ق ديده به جهان گشود و در سال 593 ه.ق ادعاى امامت نمود.در سال 594 ه.ق مردم با او بيعت نمودند.او داعيان خويش را به سوى خوارزمشاه فرستاد و سلطان از آنان به گرمى ستقبال نمود.او مدتى منصب زمامت زيديه را عهده‌دار بود و بين قلم و شمشير جمع كرده بود.عبداللّه بن حمزه با فرقۀ مطرفيه از فرق زيديه به مبارزه برخاست و آنان را به جهت عدم پذيرش ديدگاههايش تكفير نمود.وى در محضر حسام‌الدين ابن محمدحسن بن محمد رصاص علم آموخت و کتاب‌هاى فراوانى در موضوعات مختلف فقهى، اصولى، كلامى، حديثى، ادبيات و مذهب از خود برجاى گذاشت كه از آن جمله‌اند:
صفوة الأخيار في اصول الفقه، حديقة الحكمة النبوية شرح الاربعين السلفية، الشافي في اصول‌الدين، الرسالة الهادية بالادلة البادية، الاجوبة الكافية بالادلة الوافية، الدرة اليمنية في احكام السبى و الغنيمة، الايضاح لعجمة الافصاح، كتاب الفتاوى، الزبدة في اصول‌الدين، العقد الثمين، القاطعة للأوراد في الجهاد، تحفة الاخوان، الرسالة التهامية و....