مازندرانی، محمدصالح بن احمد
| نام | مازندرانی، محمدصالح بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | مازندرانی، محمدصالح بن احمد
صالح مازندرانی مازندرانی، صالح بن احمد ملا صالح مازندرانی |
| نام پدر | ملا احمد |
| متولد | |
| محل تولد | روستای تیلک چهاردانگه‌ی ساری |
| رحلت | 1081 ق |
| اساتید | ملا عبدالله بن محسن تستری، ملا حسنعلی بن عبدالله تستری، ملا محمدتقی مجلسی، شیخ بهائی |
| برخی آثار | شرح اصول کافی، شرح زبدة الأصول، شرح معالم‌الدین (مازندرانی، محمد صالح بن احمد)، شرح من لا یحضره الفقیه، حاشیة علی شرح اللمعة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00010AUTHORCODE |
حسام‌الدين ملا محمدصالح بن احمد بن شمس‌الدين سروى مازندرانى (متوفای 1081ق)، معروف به ملا صالح مازندرانی از عالمان قرن یازدهم و داماد مجلسی اول.
ولادت
او متولد روستای تیلک چهاردانگه‌ی ساری بود.
آغاز تحصيلات
از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست. او در مازندران به دنيا آمد و پدرش ملا احمد در نهايت فقر و تنگدستى بسر مى‌برد. به همين دليل ملا محمد صالح به اصفهان هجرت كرده و در يكى از مدارس موقوفۀ آنجا سكنى گزيد، و چون بر اساس وقفنامۀ آن مدرسه، به طلاب بر حسب درجۀ علمى آنان شهريه پرداخت مى‌شده است دوران ابتدايى تحصيل را به سختى گذراند تا اينكه با رشد علمى او و شركت در درس ملا محمدتقى، مجلسى اول (متوفاى 1070 قمرى) بر همۀ هم‌درسان خود برترى پيدا كرد.
ازدواج
ملا محمدصالح كه مورد توجه استاد واقع شده بود، با دختر فاضلۀ ايشان به نام آمنه بيگم، كه در علوم فقهى به حد كمال رسيده بود ازدواج كرد.
از اين ازدواج فرزندان عالم و فاضلى متولد شدند، از جمله شش فرزند پسر به نامهاى شيخ محمدحسین، شيخ محمد سعيد ملخص به اشرف، شيخ محمد هادى، ملا نورالدين محمد، ملا حسين على و شيخ ملا عبدالباقى.
شيخ محمد صالح كتاب شرح معالم را در دوران جوانى خود نوشته[۱]و كتاب حاشيه بر معالم را در اواخر عمر شريفش تدوين كرده است.
كتاب اصول كافى و روضة الكافى تأليف ثقة الإسلام كلينى (متوفاى 328 قمرى) را به طور كامل شرح زده و در آن اعتراضات زيادى بر شرح صدر المتألهين وارد كرده است. ايشان بر بعضى از قسمتهاى فروع كافى نيز شرح زده است.[۲]
در الذريعة آمده است: «خرج منه شرح كتاب العقل و الجهل و التوحيد و الحجة و الإيمان و الكفر و الدعاء و الزكاة و الصوم و الخمس و جميع كتاب الروضة»[۳]
فرزندان
شش پسر ملا صالح همه از علماء و شعراى بزرگ زمان خود بوده‌اند كه عالم‌تر از همۀ آنان محمد هادى است. به گفتار أعيان الشيعة دربارۀ بعضى از آنان مى‌پردازيم.
دربارۀ محمد هادى بن محمد صالح (متوفاى 1120 قمرى) در أعيان الشيعة ج 10 ص 234 اينطور آمده است: «عالم فاضل جليل كان ظريفاً حسن الجواب» و در مستدركات أعيان جلد 1 صفحۀ 39: «يعدّ من زمرة العلماء و الزهاد و من ألمع خطاطي الخط النسخ.»
مؤلف ريحانة الأدب مى‌گويد: «عالمى است اديب، فاضل، مقدس، جليل، از مشاهير فضلاى فقها به جهت ترجمۀ قرآن به مترجم ملقب شده است»[۴]او داراى کتاب‌هاى شرح كافيۀ ابن حاجب و ترجمۀ شافيه و ترجمۀ قرآن شريف و ترجمۀ صحيفۀ سجاديه، شرح بر ميراث قواعد علامه و حدود و ديات و شرح تلخيص المفتاح و شرح فروع كافى و غيره مى‌باشد.
دربارۀ حسن على بن ملا صالح مازندرانى (متوفاى 1116 قمرى) آمده: «كان عالماً فاضلاً من بيت علم و فضل»[۵]
دربارۀ محمد سعيد اشرف بن صالح (متوفاى 1116 قمرى): «عالم فاضل ثقة محدث شاعر أديب كامل رحل من الأصفهان إلى الهند»[۶]
و محمدحسین بن محمد صالح مازندرانى داراى کتاب‌هاى قضا و قدر، حاشيه بر معالم و ديوان ملا محمدحسین است.[۷]
ملا عبدالباقى كه در الذريعة به اشتباه ملا على نقى بن محمد صالح (متوفاى 1083 قمرى) ذكر شده نيز، داراى ديوان شعرى است.[۸]
برخى فرزندان اين بزرگان نيز داراى تأليفاتى بوده‌اند.
زنان عالمۀ اين خاندان
از ویژگی‌هاى خاندان ملا صالح مازندرانى اين است كه فضلا و علماى اين خاندان منحصر به مردان نيست، بلكه زنان عالمه و فاضله نيز، در اين خاندان زيادند.
- اولين زن عالمه و فاضله، همسر محمد صالح مازندرانى و دختر شيخ محمدتقى مجلسى، مجلسى اول، آمنه بيگم و يا آمنه خاتون است. از سال تولد و وفات او اطلاع دقيقى در دست نيست.
- در أعيان الشيعة دربارۀ او اينطور آمده است: «عالمة فاضلة فقيهة محدثة محققة أديبة شاعرة من ربات الفصاحة و البلاغة و الورع كانت شديدة الزهد.[۹]
- در جاى ديگر مى‌گويد: «تصددت للتدريس و الإفادة و الإرشاد فكانت من نوابغ نساء عصرها و كان زوجها مع فضله يستفسر منها في حل بعض المسائل العلمية و الفقهية المستصعبة» و داراى تأليفاتى مثل شرح بر الفيۀ ابن مالك، شرح بر شواهد سيوطى، مجموعۀ مسائل فقهيه و ديوان شعر است.[۱۰]
- شايد يكى از نكات موفقيت شيخ محمد صالح مازندرانى، وجود اين زن عالمه در كنار او باشد.
- يكى ديگر از زنان عالمۀ اين خاندان زكيه، دختر شيخ محمد صالح مازندرانى است. در مستدركات أعيان دربارۀ او اينطور مى‌نويسد: «عالمة فقهية كاتبة كانت من فواضل نساء عصرها، كتبت شرح الكافي لوالدها و منه مجلد العقل و العلم في مكتبة المدرسة الفيضية بقم تحت رقم 614 و جاء آخره كتبته الأمة الفقيرة الحقيرة المحتاجة إلى الله الغني، زكية بنت مولانا محمد صالح المازندراني غفر اللّه له. و يقال إنّ لها بعض الحواشي و التعليقات على الكتب الفقهية»[۱۱]
- از ديگر بانوان اين خاندان زينب بيگم دختر محمد سعيد بن محمد صالح مازندرانى است. در مستدركات أعيان اينطور آمده است: «كانت حية سنة 1129 ق، عالمة عارفة فاضلة أديبة بصيرة بالكلام.» و دختر زينب بيگم، آمنه بيگم نيز از زنان فاضله و جليلۀ اين خاندان است.[۱۲]
نكته‌اى كه قابل ذكر است اينكه دختر نورالدين محمد بن محمد صالح مازندرانى با آقا محمد اكمل اصفهانى ازدواج كرده و حاصل اين ازدواج محمدباقربن محمد اكمل، وحيد بهبهانى معروف مى‌باشد. بنابراین محمدباقر، مجلسى دوم (متوفاى 1110 قمرى) صاحب بحار الأنوار، دايى پدر بزرگ مادرى وحيد بهبهانى است نه دايى خود او، آن چنانكه به اشتباه در بعضى از كتب تراجم نوشته شده. و محمد صالح مازندرانى جد مادرى وحيد بهبهانى است. از طرف ديگر، سيد ابوالمعالى كبير طباطبايى، كه عالمى فقيه، عابد و زاهد بوده، با دختر محمد صالح مازندرانى ازدواج كرده كه يكى از فرزندان آنان ابوالمعالى صغير مى‌باشد كه پدر سيد على صاحب رياض و جد سيد محمد مجاهد صاحب مناهل و مفاتيح مى‌باشد.
نظر بزرگان دربارۀ او
روضات الجنات:
«المولى الفاضل و الكامل، المؤيد السبحاني و البحر الجامع البارع المقدس النوراني أبو الفضائل محمد صالح ابن مولانا أحمد السروي المازندراني ثم الأصفهاني، كان من العلماء المحدثين و العرفاء المقدسين، ماهراً في المعقول و المنقول، جامعاً للفروع و الأصول»[۱۳]
الفوائد الرضوية:
«العالم العلام و المولى المعظم القمقام، فخر المحققين و المدققين عالم صالح زاهد جامع ماهر نافذ در اخبار آل رسول عليهم‌السلام»[۱۴]
ريحانة الأدب:
«عالمى است عامل فاضل كامل عابد محقق مدقق حاوى فروع و اصول، جامع معقول و منقول، داراى اخلاق فاضله و صفات حميدۀ كامله، بسيار جليل القدر، به حسام‌الدين ملقب»[۱۵]
«كان من مشاهير العلماء و حملة الحديث و هو صهر المجلسي الأول»[۱۶]
«فاضل عالم محقق له كتب منها شرح الكافي حسن، و شرح الفقيه و شرح المعالم و حاشية شرح اللمعة و غير ذلك.»[۱۷]
اساتيد و شاگردان
از شاگردان او فقط به ملا محمدحسین بن حيدر على تسترى اشاره شده و از جمله اساتيد او عبارتند از:
- ملا عبداللّه بن محسن تسترى (متوفاى 1021 قمرى)
- ملا حسنعلى بن عبداللّه تسترى
- ملا محمدتقى، مجلسى اول (متوفاى 1070 قمرى)
- شيخ بهائى، بهاءالدين محمد بن حسين بن عبدالصمد (953 - 1030 قمرى)
تأليفات
- شرح اصول كافى
- الدائر السائر
- شرح زبدة الأصول
- شرح المعالم
- حاشيه بر معالم
- شرح من لا‌يحضره الفقيه
- حاشية على شرح اللمعة
- شرح روضة الكافي
- شرح قصيدة البردة
اين قصيده مشهور است به «الكواكب الدرية في مدح خير البرية»، و شايد مراد شرح «المقصورة الدريدية» باشد.[۱۸]
- حاشيه بر شرح مختصر الأصول عضدى
- شرح القصيدة الدريدية
وفات
ملا محمد صالح بن احمد مازندرانى در سال 1081 هجرى قمرى به نقل روضات الجنات و أعيان الشيعة، يا 1086 هجرى قمرى به نقل جامع الرواة دار فانى را وداع گفته و به ديدار حق شتافت.
پانویس
- ↑ روضات الجنات ج 4 ص 119
- ↑ الذريعة ج 13 ص 98 - 97
- ↑ الذريعة ج 14 ص 27
- ↑ ريحانة الأدب ج 146/5
- ↑ أعيان الشيعة ج 5 ص 197
- ↑ أعيان الشيعة ج 9 ص 344
- ↑ الذريعة ج 9 ص 348 و ج 13 ص 65
- ↑ الذريعة ج 9 ص 414
- ↑ مستدركات أعيان الشيعة ج 4 ص 8
- ↑ مستدركات أعيان الشيعة ج 4 ص 8
- ↑ مستدركات أعيان الشيعة ج 5 ص 218
- ↑ مستدركات أعيان ج 5 ص 220
- ↑ روضات الجنات ج 4 ص 118
- ↑ الفوائد الرضوية ص 542
- ↑ ريحانة الأدب ج 5 ص 146
- ↑ أعيان الشيعة ج 7 ص 369
- ↑ أمل الآمل ج 2 ص 276 و رياض العلماء ج 5 ص 110
- ↑ الذريعة ج 14 ص 6