قیسی دمشقی، محمد بن عبدالله

نام	قیسی دمشقی، محمد بن عبدالله
نام های دیگر	اب‍ن‌‌ن‍اص‍رال‍دی‍ن‌ دم‍ش‍ق‍ی‌، اب‍ن‌‌ن‍اص‍رال‍دی‍ن‌ ق‍ی‍س‍ی‌ ال‍دم‍ش‍ق‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ق‍ی‍س‍ی‌ دم‍ش‍ق‍ی‌، ش‍م‍س‌ال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍د
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت	842 هـ.ق
اساتید
برخی آثار
کد مولف	5072

«اِبْنِ ناصِرْالدّين، ابوعبداللّه محمدبن ابى بكربن عبداللّه بن محمد قيسى»، ملقب به «شمس الدين» (777-842ق1375/-1438م)، مؤلف و عالم شافعى دمشقى بود. وى در دمشق تولد و نشأت يافت. حديث، فقه و قرآن را نزد جمعى از مشايخ شام و مكه از جمله داوودبن احمد بقاعى، سراج الدين بلقينى، صلاح الدين اقفهسى و جمال الدين لبن ظهيره فراگرفت. نام نزديك به 60 تن از مشايخ او در «لحظ الالحاظِ» ابن فهد مكى و مقدم توضيح المشتبه ذكر شده است. از مهم‌ترين راويان ابن ناصرالدين مى‌توان به ابن حجر عسقلانى، علاءالدين مرداوى و ابن فهد مكى اشاره كرد. وى چندان در مراتب علمى ارتقا يافت كه در 837ق به رياست مشايخ دارالحديث اشرفى دمشق تعيين شد. بزرگانى چون ابن حجر عسقلانى و برهان الدين حلبى مقام علمى او را ستوده‌اند. وى به مكه، مدينه، بعلبك و حلب مسافرت نمود و در برخى از اين سفرها شاگردش ابن فهد وى را همراهى مى‌كرد. او در تاريخ نيز دست داشته است. از ويژگى‌هاى او، طرفدارى از ابن تيميه است، چنانكه در پاسخ كسانى كه ابن تيميه را كافر و اهل بدعت مى‌دانستند، رديّه‌اى نوشت كه موجب شد برخى چون علاءالدين بخارى بر ضدّ او برخاسته، نزد سلطان شكايت برند. شايد به همين دليل بود كه افكار عمومى بر ضدّ او برانگيخته شد و در يكى از روستاهاى دمشق به قتل رسيد و در گورستان باب الفراديس به خاك سپرده شد.