فرق الشيعة (ترجمه مشکور)

    از ویکی‌نور
    فرق الشیعه (ترجمه)
    فرق الشيعة (ترجمه مشکور)
    پدیدآوراننوبختی، حسن بن موسی (نویسنده) مشکور، محمدجواد (مترجم)
    عنوان‌های دیگرفرق الشیعه. فارسی
    ناشرشرکت انتشارات علمی و فرهنگی
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1386 ش
    چاپ2
    موضوعاسلام - فرقه‎ها

    شیعه- فرقه‎ها

    کلام شیعه
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏239‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏9‎‏ ‎‏ف‎‏4041‎‏

    فِرَق الشيعة، ترجمه فارسى و تعليقه محمدجواد مشكور بر كتاب حسن بن موسى نوبختى است. نویسنده در اين كتاب بدون هيچ اظهار نظرى و تنها در مقام عالم كلامى، اقوال چهارده فرقه شيعه را نقل كرده است.

    مترجم، كتابش را با زندگى‌نامه نوبختى آغاز كرده است. پيش از آن، دو مقاله به قلم سيد هبةالدين شهرستانى در مقدمه «فرق الشيعة» طبع ريتر و ديگرى به قلم عباس اقبال آشتيانى در كتاب خاندان نوبختى نوشته شده بود كه مشكور فشرده آن دو مقاله را با اضافاتى از خود در ابتداى اثر آورده است. در بخشى از اين مقدمه به آثار نوبختى و اينكه از ميان همه آنها تنها كتاب «فرق الشيعة» باقى است و از دستبرد حوادث مصون مانده، اشاره شده است[۱]

    در بخش ديگرى از مقدمه، مقايسه‌اى بين «فرق الشيعة» و «المقالات و الفرق» سعد بن عبدالله ابوخلف اشعرى انجام شده است. به گفته نویسنده، اين دو كتاب از نظر ابواب و توالى بحث و حتى عبارات تقريباً عين هم هستند و پيداست يكى از ديگرى گرفته شده است. كتاب اشعرى، بالغ بر سى صفحه زايد بر كتاب نوبختى است. همين امر حكايت از آن دارد كه اشعرى كه معاصر نوبختى بوده و كتاب او را در دست داشته، تأليف خود را درباره تاريخ فرق شيعه بر اساس «فرق الشيعة» نوبختى نوشته و مطالبى بر آن افزوده است[۲]

    مشكور با شيوه‌اى انتقادى، كتاب را بررسى كرده و از همان ابتداى كتاب به كلام نویسنده كه تاريخ وفات رسول خدا(ص) را سال دهم هجرى، دانسته، اشكال گرفته است[۳]

    نویسنده، برخى عبارات نسخ بدل را به متن افزوده است كه به جهت رعايت امانت داخل [] آمده است.

    خواننده بايد توجه داشته باشد كه مترجم كتاب، شخصيت‌ها و از جمله، خلفاى راشدين را با استفاده از «الأعلام» زركلى - كه از نويسندگان اهل سنت است - معرفى كرده است كه با ديدگاه شيعى فاصله دارد[۴]

    در پاورقى كتاب، آدرس آيات و روايات و نيز توضيح الفاظ و عبارات و اعلام ذكر شده است.

    پانويس

    1. مقدمه، صفحه هفت
    2. همان، صفحه بيست
    3. متن كتاب، ص 3
    4. همان، ص 4

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.