آشنایی با کشورهای اسلامی
آشنايى با كشورهاى اسلامى، با همكارى جمعى از پژوهشگران مركز تحقيقات استراتژیک، زير نظر دكتر حسن روحانى تأليف شده است. این اثر، كوششى است در جهت آشنايى هرچهبيشتر خوانندگان با مسلمانان برخى از كشورهاى مهم جهان اسلام تا بهطور ساده و روان برخى اطلاعات ضرورى در این زمینه در اختيار خوانندگان محترم قرار گيرد.
آشنایی با کشورهای اسلامی | |
---|---|
پدیدآوران | جمعی از پژوهشگران مرکز تحقیقات استراتژیک (نویسنده) روحانی، حسن (نویسنده) |
ناشر | مشعر |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1388 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-540-094-9 |
موضوع | کشورهای اسلامی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | DS 35/ ر9آ5* |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
کتاب، مشتمل بر مقدمه در سه عنوان و متن در دو بخش كلى است. بخش نخست به سياست خارجى و جهان اسلام اختصاص دارد و در آن به سياست جهان سلطه در رابطه با اسلام و كشورهاى اسلامى و نيز مواضع جمهورى اسلامى ایران در ارتباط با جريانهاى مختلف موجود در كشورهاى اسلامى پرداخته شده است. بخش دوم کتاب مشتمل بر آشنايى با جغرافيا، جمعيت، پيشزمینه تاريخى، نظام سياسى، اقتصاد و فرهنگ كشورهاى اسلامى نظير عربستان سعودى، عراق، شيخنشينهاى حاشيه جنوبى خليجفارس، عمان، تركيه، فلسطين، لبنان، سوريه، مصر، الجزاير، مراكش، تونس، پاکستان، هندوستان، مالزى و اندونزى است.
گزارش محتوا
نویسنده در اولين مبحث از بخش اول کتاب، سياست جهان سلطه در رابطه با اسلام و كشورهاى اسلامى را با طرح خاورمیانه بزرگ بهعنوان نقشه راه آينده آمریکا برای منطقه مورد بحث قرار داده است. وى اهداف چنين طرحهايى را اينگونه توضيح مىدهد: «بدينترتيب اهداف آمریکا و غرب نه ايجاد اصلاحات و تغييرات مردمى حقيقى و دموكراتيزه كردن مناطق اسلامى (خاورمیانه و شمال آفريقا)، بلكه ليبراليزه كردن و تغيير انگارههاى قومى و دينى و گفتارها و رفتارهاى متناسب با آن كه در این جوامع موجود است، به قواعد و هنجارهاى ليبراليستى و همسو با غرب است. ضمن آنكه قواعد موجود در جوامع شرق اسلامى از نظر غرب و جهان سلطه، داراى مبانى دينى و وابسته به دوران ماقبل مدرن تصور شدهاند و نظم ليبراليستى و قواعد مربوط به آن مترادف با مدرنيته انگاشته شدهاند؛ لذا از نظر آنان تغيير قواعد موجود در این جوامع به قواعد مدرن، امرى اجتنابناپذير عنوان شده است».[۱]
در مبحث دوم از این بخش، مواضع نظام جهورى اسلامى ایران در ارتباط با جريانهاى مختلف موجود در كشورهاى اسلامى بررسى شده است. در این بعد، گروهها و احزاب مهم جهان اسلام به دو دسته كلى گروهها و احزاب اسلامگرا (مذهبى) و گروهها و احزاب غير آن تقسيم شده است. به جهت تناسب موضوع، تنها به دسته اول پرداخته شده و از حزب الله لبنان و حماس يا جهاد اسلامى در فلسطين كه داراى رابطه تعريفشدهاى با جمهورى اسلامى ایران هستند ياد شده است.[۲]
نویسنده در انتهاى این مبحث، تفكرات ايدئولوژیک و ماهيت فكرى و فرهنگى «القاعده» را نيز بررسى مىكند. وى لزوم شناخت ماهيت سازمان را چنين توضيح مىدهد: «در سالهاى اخير، شاهد تشكيل و گسترش گروهى سياسى، نظامى با عنوان القاعده بودهايم. آنچه در نخستين مرحله به ذهن متبادر مىشود، مذهب سنى از نوع وهابيت، مليّتهاى عمدتاًً عربى، شيوههاى مبارزاتى خشونتآمیز و تروريستى و ماهيت ظاهراً ضد آمریکايى و ضد غربى آن است. دلايل متعددى كه نهايتاً به امنيت ملى كشورمان معطوف هستند، لزوم شناخت ماهيت این سازمان و سازمانهاى اقمارى آن را اجتنابناپذير مىنمايند، تا بدينوسيله این خطر از حيطه منافع و امنيت ملى ایران دور نگاه داشته شود».[۳]ماهيت ضد شيعى جريان القاعده و رشد این تفكر در میان نسل جوان اهل سنت در نواحى سنىنشين ایران خصوصاً در سيستان و بلوچستان از ديگر دلايل اهمیت شناسايى ماهيت این تفكر است.[۴]
در بخش دوم از مطالب کتاب، 20 كشور اسلامى معرفى شدهاند. فلسطين از جمله كشورهایى است كه ابتدا تاريخ آن پيش و پس از اسلام، بررسى و سپس حركتها و جنبشهاى آن معرفى شدهاند. نویسنده، موضع جمهورى اسلامى در قبال موضوع فلسطين را چنين بيان مىكند: «جمهورى اسلامى از بدو تشكيل تاكنون همواره از موضع حمايت از مستضعفين جهان و با توجه خاص به سرنوشت فلسطين بهعنوان اولين قبلهگاه مسلمانان جهان موضع كاملاً مشخص و نمايانى داشته است. جمهورى اسلامى، رژيم اسرائيل را رژيمى مجعول و نامشروع مىداند كه ناقض حقوق ساكنان اصلى سرزمین تاريخى فلسطين شدهاند».[۵]
هند از ديگر كشورهایى است كه از زواياى مختلف معرفى شده است. درباره موقعيت مسلمانان در این كشور چنين مىخوانيم: «هرچند اكثريت جمعيت هند را هندومسلكها تشكيل مىدهند، اما این كشور با برخوردارى از جمعيت مسلمان 150 میليون نفرى پس از اندونزى، بهعنوان دومین كشور بزرگ مسلماننشين دنيا شناخته مىشود. بسيارى از مسلمانان هند، به موقعيتهاى بالايى در جامعه و در عرصه حكومتى رسيدهاند؛ بهعنوان مثال، رئيس جمهور سابق هند، یک دانشمند مسلمان بود».[۶]
وضعيت کتاب
فهرست مطالب در ابتداى کتاب ذكر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.