شرح مواقف النفري محمد بن عبدالجبار
شرح مواقف النفرى، به زبان عربى، از تأليفات شيخ عفيف‌الدين تلمسانى، در توضيح و شرح«كتاب المواقف»، نوشته محمد بن عبدالجبار بن الحسن النفرى، در مباحث عرفانى است.
| شرح مواقف النفری محمد بن عبدالاجبار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تلمسانی، سلیمان بن علی (نويسنده) کیالی، عاصم ابراهیم (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | المواقف. شرح |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1428 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
نفری، محمد بن عبدالجبار، - ۳۵۴ق. المواقف - نقد و تفسیر واقفیه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 282/5 /ن7 م8022 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
«كتاب المواقف»، داراى 77 موقف است. شارح، در هر موقفى، عبارات ماتن را به قسمت‌هاى متعدد تقسيم نموده و هر قسمت را با عنوان «قوله: (...)» ذكر كرده و در ذيل آن، به شرح و توضيح آن پرداخته است.
پاره‌اى از مباحث مطرح شده در كتاب:
- كسى كه وجودش اصيل است، عزتش اصيل مى‌باشد و از آنجا كه ذات ازلى خداوند متعال عين وجود است، عزت براى وى ذاتا ثابت.
- كبرياى الهى همان عزت اوست. مردم گمان مى‌كنند كه عالم ظاهر است و خداوند متعال غايب؛ در حالى كه اهل الله عقيده دارند به اينكه ذات مقدس كبريايى ظاهر است و غير از او همگى غايب. موجودات تماماً، تجليات و ظهورات حضرت حقند.
- وجود انسان، بزرگ‌ترين حجاب ميان بنده و خداست، پس ثبوت و وجود نفس، موجب احتجاب است و محو و فناء، موجب كشف حجاب.
- اگر انسان غير خدا را با قطع نظر از قيوميت حق تعالى مشاهده كند، قطعاً از شهود خداوند متعال محروم است.
- شهود وحدانيت، همان شهود رحمانيت است.
- سالك الى الله، اگر معنويت بيت المعمور را درك كند، تجلى ظهور وحدانيتِ حق را در آنجا مى‌يابد.
- سالك، اگر به شهود حق تعالى نائل نگردد، نبايد ذكر را از دست بدهد، بلكه بايد دائماً به ذكر حق مشغول باشد تا استغراقِ در ذكر، او را به مذكور برساند و در نهايت در مذكور فانى شود.
- حرص بر عبادت، دليل حجاب و حرص بر ترك عبادت، دليل شهود است و سلامت همواره با شهود است، نه با حجاب. آنچه گفته شد، نسبت به كسى است كه حق را مى‌بيند، اما نسبت به كسى كه وى را نمى‌بيند، عبادت، بيدارگر دل و احياگر محبت و يادآور جناب ربوبيت است.
- سير بنده به‌سوى پروردگارش، نور خدا را در دو ديده او قرار مى‌دهد و آن نور، وى را از ديدن اغيار بازمى‌دارد.