علي إمام البررة

علي إمام البررة
پدیدآوران	خوئي، سيد ابوالقاسم (نويسنده) خرسان، محمدمهدي (شارح) حسيني بهشتي، عليرضا (نويسنده)
ناشر	دار الهادي
مکان نشر	لبنان - بيروت
سال نشر	مجلد1: 2003م , 1424ق , مجلد2: 2003م , 1424ق , مجلد3: 2003م , 1424ق ,
موضوع	علي بن ابي طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت علي بن ابي طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احاديث علي بن ابي طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضايل علي بن ابي طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نقد و تفسير
زبان	عربي
تعداد جلد	3
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏37‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏8‎‏ع‎‏7‎‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

علي إمام البررة اثر سید ابوالقاسم موسوی خویی، ارجوزه‌ای است در مدح و بیان فضایل حضرت علی(ع) که به زبان عربی نوشته شده و با شرح‌ و حاشیه‌ سید محمدمهدی موسوی خرسان، عرضه شده است.

این ارجوزه از آخرین آثار مکتوب نویسنده است که سرودن آن در‌ سال‌ 1410ق پایان یافته و از همان زمان، کار علمی بر روی ارجوزه آغاز شده و تا‌ چند‌ ساعت قبل از رحلت مؤلف، ادامه داشته است.

ساختار

کتاب با دو مقدمه از شارح و آیت‌الله سید علی بهشتی آغاز و مطالب در سه جلد، تنظیم شده است.

مجموعه حاضر، شامل 166 بیت در بیان فضایل و مناقب و دلایل امامت امیرمؤمنان(ع) است. ناظم‌ پس‌ از حمد و ستایش خدای تعالی به‌ ترتیب‌ فضایل‌ و مناقب‌ و دلایل‌ امامت آن حضرت(ع)‌ را‌ در قالب أورجوزه در بحر مسدس سروده است. در این ابیات، قوافی و ردیف به خوبی مراعات‌ شده‌ است‌.

این ارجوزه دوره‌ای کامل از‌ حوادث‌ مختلف‌ زندگانی علی(ع) را در خود جای داده و در‌ آن‌ به احادیث مختلف نبوی اشاره شده است. شارح پس از اینکه به احادیث مربوط به هر‌ یک‌ از‌ مصرع‌ها و ابیات ارجوزه اشاره نموده، به تشریح وقایعی که آن‌ احادیث بدان مناسبت‌ها صادر شده پرداخته و مصادر احادیث را از کتب مختلف شیعه و سنی استخراج نموده است.

گزارش محتوا

این ارجوزه، از نوع رجز سالم مسدس می‌باشد بر‌ وزن‌ (مستفعلن مستفعلن مستفعلن) که نمونه بسیار‌ مشهور‌ آن، الفیه‌ ابن‌مالک‌ در‌ نحو است. به احتمال بسیار، مرحوم خویی در‌ انتخاب‌ وزن ارجوزه، نظر به الفیه ابن‌مالک‌ داشته‌ است‌ و حتی‌ در‌ صلوات بر پیامبر(ص) به بیت او نظر داشته است. ابن‌مالک می‌گوید:

مصلّیا علی النبی المصطفی

و آله المستکملین الشرفا

و مرحوم‌ خویی‌ می‌گوید‌:

مصلیّا علی النّبی المؤتمن

و آله المطهّرین مِن‌ دَرَن‌»

شارح در مقدمه خود، به تشریح اقدامات انجام شده پیرامون شرح این ارجوزه پرداخته و به این نکته اشاره کرده است که:

آیت‌الله خویی چند نسخه از این ارجوزه را میان فضلا تقسیم کرده که حواشی بر آن نوشته‌اند، اما شرح آن، در‌ سطح مطلوب نبوده و رضایت او را جلب نکرده،‌ ‌از این‌رو، نسخه‌ای را نزد جناب آقای خرسان فرستاده و از ایشان خواسته‌اند بر اساس منابع مورد قبول تمام فرقه‌های مسلمان، مستندهای ارجوزه نقل شود تا حجت بر همگان تمام گردد... شارح نیز عرضه داشت که نقل نام مصادر بدون توضیح مطلب، همه خوانندگان را سود‌ نمی‌بخشد‌ و بیت‌هایی‌ مانند این دو بیت را مثال آورده است که:

نبیّنا للکون کان‌ غایه

من مبدأ یسری إلی النهایه

و

سیئة بغضک ما أفظعها

و لیس یُجدی الحسنات معها

و نیز موارد دیگر که‌ موضوع‌ آن‌ احادیث مختلف است، مانند حدیث ثقلین و منزلت که پیامبر(ص) بارها‌ بیان‌ می‌داشت تا مردم فراموش نکنند و ضایع نسازند. هم‌چنین مواردی را یادآور شده‌اند که می‌توان شعر استاد‌ را‌ به‌ عبارت فصیح‌تر بیان کرد. مرحوم خویی نیز این امر را پسندیده و به رعایت آن در این شرح، سفارش فرموده‌اند.

از جمله ویژگی‌های این اثر آن است که شارح، تا پیش از وفات نویسنده، مطالب را خدمت ایشان برده و راهنمایی‌های وی، استفاده کرده است.

برای‌ مزید بهره‌وری خوانندگان‌ و پژوهندگان‌ از متن ارجوزه و آشنایی با محتوای این‌ کتاب‌، به موضوعات مطرح شده در این ارجوزه، به همراه شماره ابیات، اشاره می‌شود:

1. بیت 1 تا 7: مقدمه ارجوزه.
2. بیت 8: برتری خاتم‌ النبیین(ص) بر تمام پیامبران و برتری‌ قرآن‌ بر تمام‌ کتاب‌های‌ آسمانی.
3. بیت 9 و 10: برتری امت‌ اسلام بر تمام امت‌ها.
4. بیت 11 و 12: پیامبر خاتم(ص)، علت ایجاد آفرینش و برترین آفریدگان.
5. بیت 13: برتری معجزات پیامبر(ص) و شهرت‌ گسترده‌ آن و خاتمیت پیامبر‌ اسلام.
6. بیت 14 تا 25: حدیث یوم الانذار (آغاز دعوت).
7. بیت 26 و 27: حدیث «لایحبّ علیّا إلاّ مؤمن‌ و لا‌ یبغضه‌ إلاّ منافق».
8. بیت 28 و 29: حدیث «یا‌ علیّ‌ ما‌ عرف‌ اللّه‌ إلاّ‌ أنا و أنت».
9. بیت 30: علی(ع) وزیر و حجت پیامبر بر امت.
10. بیت 31: حدیث «أنا و علیّ من شجرة واحدة».
11. بیت 32 و 33: خلقت نوری‌ پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع).
12. بیت 34 پیامبر(ص) و علی(ع) برگزیده خدا از میان خلایق.
13. بیت 35 علی(ع) قسمت‌کننده بهشت و دوزخ.
14. بیت 36 تا 38: سؤال از مردم در قیامت در مورد ولایت.
15. بیت 39 و 40: علی(ع) و شیعه‌اش رستگارند.
16. بیت 41: آزار علی(ع) آزار پیامبر(ع) است.
17. بیت 42: علی(ع) فاروق امت وارث‌ و اجراکننده وصیت پیامبر(ص) است و حدیث‌ «علی‌ أقضی أمتی».
18. بیت 43 و 44: علی(ع) یعسوب دین و امام پرهیزکاران که با دشمنی او، هیچ حسنه‌ای نفع نمی‌رساند.
19. بیت 45: سب علی(ع) سب‌ پیامبر(ص)‌ است.
20. بیت 46: علی(ع) همواره‌ همراه با قرآن.
21. بیت 47: علی(ع) ساقی کوثر.
22. بیت 48: لواء الحمد در روز قیامت در دستان اوست.
23. بیت 49: علی(ع) امت را به بهشت رهنمون می‌شود.
24. بیت 50 و 51: ‌علی(ع) میزان اعمال.
25. بیت 52: علی(ع) مولود کعبه.
26. بیت 53: رساندن سوره برائت به مشرکان.
27. بیت 54: بت‌شکستن در خانه کعبه.
28. بیت 55: پیامبر(ص) و علی(ع) پدران امت‌اند.
29. بیت 56: علم کتاب‌، نزد‌ اوست.
30. بیت 57: حدیث «أقضاکم علیّ».
31. بیت 58 تا 72: حدیث غدیر.
32. بیت 73 و 74: حدیث مؤاخاة (برادری با‌ پیامبر).
33. بیت 75 تا 78: حدیث منزلت.
34. بیت 79: برترین آفریده بعد‌ از‌ پیامبر(ص).
35. بیت 80 تا 83: حدیث ثقلین.
36. بیت 84 و 85: اهل‌بیت(ع) حجت‌های ‌‌خدا‌ و ارکان هدایت.
37. بیت 86 تا 90: حدیث سفینه.
38. بیت 91: علی(ع) محور حق.
39. بیت 92: ‌آیه ولایت و بخشیدن انگشتری به سائل.
40. بیت 93 و 94: آیه تطهیر و حدیث کسا.
41. بیت 95: ‌خلقت پیامبر(ص) و علی(ع) از یک نور.
42. بیت 96: علی(ع) نخستین مسلمان و «لافتی إلاّ علیّ».
43. بیت 97: ‌مباهله.
44. بیت 98: امیرالمؤمنین(ع) در خندق.
45. بیت 99 تا 101: حدیث سدّ الابواب.
46. بیت 102 و 103: حدیث «علیّ منّی و أنا منه».
47. بیت 104: حدیث «مدینة العلم».
48. بیت 105: ایذای علی(ع) ایذای‌ پیامبر(ص) است.
49. بیت 106 و 107: تزویج علی(ع) با فاطمه(س).
50. بیت 108 و 109: فاطمه(س) برترین بانوان جهان.
51. بیت 101: امام حسن(ع) و امام حسین(ع) سرور‌ جوانان بهشت.
52. بیت 111: حدیث «طائر مشوی» (مرغ بریان).
53. بین 112: حدیث سطل و آب.
54. بیت 113: حدیث ردّ الشّمس.
55. بیت 114 تا 120: امیرالمؤمنین(ع) در جنگ بدر، احد، خندق و دیگر غزوات مانند حنین و فتح مکه و....
56. بیت 121: علم امیرالمؤمنین(ع).
57. بیت 122 تا 130: رویداد لیلة المبیت.
58. بیت 131 و 132: حدیث خلفای اثنا عشر.
59. بیت 133 تا 139: کثرت فضایل امیرالمؤمنین(ع).
60. بیت 140 تا 144: ‌علی(ع) وصی پیامبر(ص).
61. بیت 145 تا 153: پیامدهای انکار نصوص امامت توسط امت.
62. بیت 154 تا 159: پایان‌ ارجوزه.
63. بیت 160 تا 166: تاریخ اتمام ارجوزه

ناظم ارجوزه در پایان تأکید کرده است که شاعر نیست و تنها علاقه به خاندان پیامبر(ص) او را به سرودن این ابیات وا داشته است.

وضعیت کتاب

فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد و فهرست منابع مورد استفاده شارح، در انتهای جلد سوم آمده است.

پاورقی‌ها توسط شارح نوشته شده و در آن‌ها علاوه بر ذکر منابع، به بررسی اسناد روایات متن از حیث صحت و ضعف پرداخته شده است.

منابع مقاله

1. مقدمه و متن کتاب.
2. خویی، سید ابوالقاسم، مترجم: موسوی گرمارودی، سید مرتضی، «الجوزه در فضایل امیرالمؤمنین(ع)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: سفینه، شماره 13، زمستان 1385، (30 صفحه- از 163 تا 192).
3. «پیامبر و اهل‌بیت(ع)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: کتاب‌های اسلامی، شماره 18، پاییز 1383، (30 صفحه- از 149 تا 178).
4. سلیمانی آشتيانی، مهدی، «تازه‌های نشر»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: علوم حدیث، شماره 28، تابستان 1382، (13 صفحه- از 292 تا 304).

وابسته‌ها

موسوعة الإمام اميرالمؤمنين علي بن ابی‌طالب عليه‌السلام

المولود في بيت‌الله الحرام علي(ع) أم حكيم بن حزام

نور الأمير(ع) في تثبيت خطبة الغدير