محمد نعیم

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    محمد نعيم
    نام محمد نعيم
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار


    کد مولف AUTHORCODE08451AUTHORCODE

    محمد نعیم، عارفی بلندپایه، اما گمنام و یکی از شارحان مثنوی است که متأسفانه اطلاعات دقیقی از زندگانی وی در دست نیست.

    «محمد نعیم»، عارفی بلندپایه، اما گمنام و یکی از شارحان مثنوی است. على‏رغم جستجوهاى فراوان تا زمان نگارش این سطور، هیچ اطلاعى از وی به ‌دست نیامده است. در تذکره شعراى پنجاب، به نقل از مقالات الشعراء میر على‏شیر قانع تتوى، از شخصیتى به نام «محمد نعیم پنجابى» چنین یاد شده است: «محمد نعیم، از مردم پنجاب بوده، دو سه روزى در بلده تته (سند) اقامت داشت»[۱].

    در «منتخب‌ اللطائف» نیز از شخصیتى به نام نعیم شاه‏جهان‏آبادى، این‌گونه یاد شده است: «میر محمد نعیم، نعیم تخلص، از سادات شاه‏جهان‏آباد است. در ملک کتهر آمده پیش نواب عنایت‌الله‌خان خلف‌الرشید حافظ رحمت‌خان بهادر مى‏ماند. در آن ایام چند رسایل عروض و قافیه و غیره از فقیر سند کرده. در سنه یک‏هزارویک‏صدوهشتاد فوت شد و شعر ریخته که عبارت از زبان اردو باشد، اکثر مى‌گفت و گاهى شعر فارسى نیز موزون مى‌کرد. منه: چو شمع جمله بدن صرف سوختن کردم هنوز در دلِ من ذوق سوختن باقى است»[۲].

    همان‌ گونه که ملاحظه مى‏کنید، صاحب «منتخب‌ اللطائف» تاریخ درگذشت محمد نعیم را 1180ق، دانسته است. از سوى دیگر تاریخ کتابت نسخه مجلس 1091ق و کتابخانه موزه بریتانیا 1104ق، است. از اینجا مى‏توان دریافت که شارح مثنوى پیش از 1091ق، مى‏زیسته است. اگر قرار باشد او همان محمد نعیم معرفى‌شده در «منتخب‌ اللطائف» باشد، سن او هنگام تألیف باید بیش از 89 سال باشد و در سنین بالاتر درگذشته باشد و این قدرى بعید به نظر مى‏رسد[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: نعیم، محمد، صفحه پنجاه -‌ پنجاه‌ویک
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان، صفحه پنجاه‌ویک

    منابع مقاله

    نعیم، محمد، «شرح مثنوی»، تصحیح و تحقیق علی اوجبی، تهران، کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، 1387.