آل طعان، احمد بن صالح
شيخ احمد بن صالح بن طعان بن ناصر بن علی ستری بحرانی قطيفى (1250-1315ق)، از علماى اماميّه اوائل قرن چهاردهم هجرى، مرجع شیعیان بحرین، دارای مصنفات در فقه، اصول ، حدیث، تاریخ، شعر
| نام | آل طعان، احمد بن صالح |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | صالح |
| متولد | 1251ق |
| محل تولد | روستای مرکوبان بحرین |
| رحلت | 1315 ق |
| اساتید | ابن اسحاق بلادی |
| برخی آثار | الرسایل الأحمدیة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE107AUTHORCODE |
ولادت
او در سال 1251ق در روستای مرکوبان که یکی از روستاهای جزیره ستره بحرین است، متولد شد.
سپس به همراه پدر به منامه رفت.
تحصیلات
تحصیلات حوزوی را در منامه آغاز کرد. درس نحو و صرف و منطق و قرائت را نزد ابن اسحاق بلادی خواند.
در مدت نزدیک به دو سال در بحرین فقط در درس بلادی شرکت می‌کرد و مابقی وقتش به تصنیف و تألیف و پاسخگویی به سوالاتی که از بحرین و نواحی می‌رسید، اختصاص می‌یافت.
مهاجرت به نجف اشرف
او برای تکمیل دروس حوزوی به نجف اشرف مهاجرت نمود.گرچه تاریخ دقیق مهاجرتش به نجف اشرف مشخص نیست.
همين‌قدر مى‌دانيم كه او از شاگردان شيخ مرتضى انصارى بوده و از جمله تأليفات او عبارتند از:
1- التحفة الاحمدية للفرقة الجعفرية في المنشآت الصادقية و الادعية الجعفرية؛ كه در ادعيه وارده از امام صادق(ع) و هم‌چنين ادعيه‌اى كه آن حضرت(ع) از اجداد طاهرين(ع) خود نقل كرده‌اند مى‌باشد.
2- ديوان اشعار كه چاپ شده است.
3- رساله‌اى در شرح حال شيخ مرتضى انصارى.
وى در سال هزار و سيصد و پانزدهم هجرى در شصت و پنج سالگى در بحرين وفات يافت.