قرآن و ظهور حضرت مهدی علیهالسلام
قرآن و ظهور حضرت مهدی(علیهالسلام) | |
---|---|
پدیدآوران | رضوانی، علیاصغر (نويسنده) |
ناشر | مسجد مقدس جمکران |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1386 ش |
چاپ | 3 |
شابک | 978-964-973-0301 |
موضوع | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - جنبههای قرآنی مهدویت - جنبههای قرآنی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 104 /م9ر6 1386ب |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن و ظهور حضرت مهدى(عج) اثر علىاصغر رضوانى مىباشد.
با مراجعه به قرآن كريم آيات بسيارى برخورد مىنماييم كه به موضوع مهدويت و ظهور منجى در آخرالزمان اشاره كرده است و از طرف ديگر وجود روايات تاويلى در حديث شيعه است كه آيات بسيارى به حضرت مهدى(ع)، ولادت، غيبت، ظهور و حكومت آن حضرت تأويل شده است. نويسنده نخست اين آيات را استخراج و به شرح و تفسير آنها پرداخته است. و سپس در صدد اثبات اين نكته برآمده است كه آيات قرآن داراى تاويل نيز هستند و تأويل حقيقى آنها مهدويت است.
ناشر در مقدمه، هدف از چاپ اين اثر را اين گونه توضيح مىدهد: «در عصر كنونى كه دشمنان بشريت، افكار و عقايد انحرافى را در جامعه ترويج مىكنند و منجى موعود واقعى را براى حيات و قدرت پوشالى خود خطرناك مىدانند، درصدد ايجاد انحرافى فرهنگى برآمده و با پوچگرايى، جامعه بشرى و اخلاق و رفتار نيكو را مورد تعرض قرار دادهاند، بر آن شديم تا حقيقت مهدويت را با سلسله مباحث مختصر منجى موعود براى مشتاقان علم و فضيلت عرضه نماييم».
ساختار عناوين و گزارش محتوا
اثر از مقدمه ناشر و دو بخش با عناوين قرآن و ظهور حضرت مهدى(ع) و بررسى آيات تاويلى مهدويت تشكيل يافته است. مؤلف در بخش اول، ده آيه از قرآن كريم كه به موضوع مهدويت اشاره دارد، استخراج و سپس به شرح و تفسير آنها مىپردازد. منابعى كه مؤلف از آنها در شرح و تفسير اين آيات از آنها سود جسته مىتوان از: مفردات قرآن راغب اصفهانى و التحقيق فى كلمات القرآن الكريم مصطفوى براى شرح لغات و تفسير كبير فخر رازى، تفسير ماوردى، تفسير بغوى، تفسير كشّاف زمخشرى، تفسير قرطبى، تفسير ابن كثير، تفسير الدقائق، تفسير ابن ابى حاتم، تفسير ثعلبى، تفسير درالمنثور سيوطى، اساس فى التفسير حوّى، تفسير روح المعانى آلوسى و شواهد التنزيل از تفاسير اهل سنت و صحيح بخارى، صواعق المحرقه از منابع حديثى اهل سنت و تفسير الميزان علامه طباطبايى و تفسير صافى، مجمع البيان و تفسير برهان از تفاسير شيعه نام برد.
از آياتى كه مؤلف آنها را مورد بررسى قرار داده، مىتوان از هوالذى ارسل رسوله بالمهدى و دين الحقّ ليظهره علىالدين كله و لوكره المشركون (توبه33/)، و لقد كتبنا فى الزبور من بعد الذكر انّ الارض يرثها عبادى الصالحون (انبياء/ 39) و نريد ان نمّن على الذين استضعفوا فى الارض و نجعلهمم ائمة و نجعلهم الوارثين (قصص/ 5)، و قتلوهم حتى لاتكون فتنة و يكونالدين كلّه لله فان انتهوا فان الله بما يعملون بصير (انفال/ 39) الذين ان مكّنّاهم فى الارض اقاموا الصلوة و آتو الزكوة و امرو بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبة الامور (حج/ 41) و آيات /55نور، /54مائده، /18محمد، /51سبأ و /61زخرف نام برد.
يكى از اشكالاتى كه اهل سنت به شيعه داشته و دارد وجود روايات تاويلى در حديث شيعه است. آيات بسيارى به حضرت مهدى(عج)، ولادت، غيبت، ظهور و حكومت آن حضرت تاويل شده است، آياتى كه شان نزول خاص داشته و با ملاحظه ظاهر آنها هيچگونه تناسبى بين آنها و مورد روايت ملاحظه نمىشود. اينها چه نوع تفسيرى است كه در روايات آمده است؟ بخش دوم به بررسى اين آيهها و پاسخ به اين تاويلها مىپردازد. مؤلف ابتدا ليستى از اين آيات و تاويل آنها ارائه مىدهد و سپس به تعريف تاويل در لغت و اصطلاح، تفاوت تفسير و تاويل، معناى بطن قرآن، ضابطه و ملاك تاويل، انواع نزول قرآن، ديدگاه علامه طباطبايى و ابن تيميه درباره تاويل و نقد ديدگاه ابن تيميه و عالمان به تاويل چه كسانى هستند؟ مىپردازد. حال در پايان نمونههايى از تاويلاتى كه در اين بخش آمده، ذكر مىكنيم:
آيه دوم و سوم سوره بقره ذلك الكتاب لاريب فيه هدى للمتقين الذين يومنون بالغيب كه از امام صادق(ع) نقل شده: متقين شيعيان على(ع) و مقصود از غيب حجت (غائب) است.
آيه فاستبقوا الخيرات اينما تكونوا يأت بكم الله جميعاً (بقره148/) كه از امام صادق(ع) نقل شده كه فرمودند: مقصود به خيرات، ولايت است.
و لئن اخّرنا عنهم العذاب الى امّة معدودة (هود8/) از امام صادق(ع) نقل شده كه فرمودند: عذاب، خروج قائم است و مقصود از «امة معدودة» اهل بدر و اصحاب آن است.
و من كان يريد حرثالدينا نؤته منها و ماله فى الاخرة من نصيب (شورى20/) از امام صادق(ع) نقل شده كه فرمودند: نيست براى او در دولت حق با قائم نصيبى.
ولقد آتيناك سبعاً من المثانى والقرآن العظيم (حجر87/) از امام باقر(ع) نقل شده كه فرمودند: آن هفت نفر از ائمه و قائم(ع) است.
گزارش وضعيت
در پاورقىها، آدرس و ارجاعاتى كه در متن، مؤلف از آن منابع مطالب نقل نموده است، آمده است، فهرست مطالب در آغاز اثر گنجانده شده است.
منابع مقاله
امام مهدى(ع) در آينه قلم، ج2