ابن غنام، حسین
| نام | ابن غنام، حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1225 ق یا 1811 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6354AUTHORCODE |
«ابن غَنّام، حسين بن ابى‌بكر بن غنام»، مورخ، فقيه، اديب و از مشايخ وهابى بود.
وى در مبرّر از نواحى احساء متولد شد. دوران كودكى و نوجوانى را در آن‌جا سپرى كرد و مقدمات علوم را نزد علماى آن‌جا فراگرفت، سپس براى ادامه تحصيل راهى دِرعيّه، نخستين پايتخت آل سعود شد و در زمره شاگردان و مريدان محمد بن عبدالوهاب، مؤسس وهابيت درآمد. پس از آن به تدريس زبان عربى و كلام پرداخت و كسانى چون سليمان و عبدالرحمان نوادگان محمد ابن عبدالوهاب و همچنين احمد بن ناصر بن معمر نزد او درس خواندند. وى در درعيه درگذشت.
ابن غنام در دانش‌هاى گوناگون و نيز در نظم و نثر دستى توانا داشت. او نخستين وقايع‌نگار وهابى و از مروجان و مدافعان عمده اين فرقه در دوران نوپايى آن به شمار مى‌رود. آثار متعدد او در ترويج و توسعه افكار و تعليمات محمد بن عبدالوهاب نقش بسزايى داشت. او در نوشته‌هايش خود را يك وهابى مؤمن نشان داد و مخالفينش را كافر و دشمن خدا خواند.
== آثار==1- تاريخ نجد
2- العقد الثمين في شرح احاديث اصول‌الدين
خود وى از کتاب ديگرش به نام «رفع الملام عن الائمة الاعلام» ياد كرده است كه اثرى از آن برجاى نيست.