ملایی تبریزی، عبدالکریم
| نام | ملایی تبریزی، عبدالکریم |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | كربلايى عباسعلى |
| متولد | 1308ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 8 شهريور 1389ش - قم |
| اساتید | مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE9393AUTHORCODE |
آيت‌الله حاج ميرزا عبدالكريم ملاّيى پور قرجه‌داغى تبريزى(1308-1389ش)،ادیب، فقیه، مجتهد، مفسر، محقق، مؤلف، استاد حوزه های علمیه قم و تبریز
ولادت
فرزند كربلايى عباسعلى فرزند عبدالكريم، در سال1308ش مطابق با 1348ق در شهرستان تبريز ديده به جهان گشود.
کسب علم و دانش
در 7 سالگى تحصيلات خويش را آغاز نمود و ادبيات فارسى را در محضر پدرش آموخت و سپس وارد حوزه علميّه تبريز گرديد و در مدرسه طالبيه و حسن پادشاه سكنى نمود و جامع‌المقدمات و حاشيه ملاّ عبدالله را نزد حاج ميرزا على گوگانى، سيوطى، جامى و معالم را نزد حاج ميرزا محمود انصارى، مغنى را نزد آيت‌الله حاج ميرزا ولى‌الله اشراقى سرابى و مطول را از علاّمه شيخ على اكبر نحوى فراگرفت و آن‌گاه با اشتياق فراوان شرح تجريدالاعتقاد را از آيت‌الله حاج سيّد محمّد بادكوبه‌اى، شرح لمعه، شرح منظومه(قسمت منطق) و رسائل را نزد مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى و آيت‌الله سيّد كاظم شريعتمدارى و مكاسب محرمه را نزد آيت‌الله حاج شيخ حسين شنب‌غازانى به‌انجام‌رسانيد و در حالى كه22 سال داشت، در سال1330ش به شهر قم مهاجرت نمود و به مدت 12 سال در مدرسه حجتيه اقامت گزيد.
وى در حوزه علميّه قم به تكميل آموخته‌هاى خود پرداخت و باقى‌مانده شرح منظومه (قسمت حكمت) را نزد علاّمه سيّد محمّدحسين طباطبايى و قسمت بيع و خيارات مكاسب را از آيت‌الله حاج ميرزا محمّد مجاهدى و آيت‌الله سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى و كفايةالاصول را نزد آيت‌الله سيّد محمّدباقر سلطانى طباطبايى و آيت‌الله مجاهدى كسب فيض نمود و با دوستان فاضلش آيت‌الله حاج ميرزا على الهامى كلوانقى، حاج ميرزا اسماعيل سرابى و حاج ميرزا حسين قزوينى، به مباحثه نشست و سپس در جلسات درس خارج فقه و اصول آيات عظام: حاج آقا حسين بروجردى، امام‌خمينى(ره)، شيخ عباسعلى شاهرودى، سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى و سيّد كاظم شريعتمدارى حاضر شد و در سايه تلاش و كوشش وافى، به دريافت اجازه استنباط و اجتهاد احكام الهى از دو استاد اخير و اجازه امور حسبيه از آيت‌الله مجاهدى نائل آمد و خودش نيز به برخى از روحانيون اجازه امور حسبيه داده است.
وى از اساتيد مسلم حوزه علميّه قم بوده و بيش از 60 سال به تدريس ادبيات عربى، معالم، منطق، تجويد، لمعه، رسائل، مكاسب، كفايةالاصول و خارج فقه‌اشتغال ورزيد. ايشان نمونه بارز يك بنده شاكر و سپاسگزار بود و با وجود مشكلات‌جسمى، هيچ وقت لب به شكوه و شكايت نگشود و در همه حال، سپاس خدا را در دل داشت.
آثار
آثار علمى و پژوهشى وى بدين قرار است:
- تقريرات بحث خمس آيت‌الله بروجردى
- تقريرات بحث‌هاى صلات، حج، منجزات مريض، قضاء، طهارت آيت‌الله بروجردى
- تقريرات يك دوره اصول و مطهرات آيت‌الله شاهرودى
- تقريرات اصول‌آيت‌الله شريعتمدارى
- نثر الئالى فى شرح نظم الئالى
- صيغ نكاح و طلاق
- موضح رموز الرسائل در شرح بحث قطع رسائل.
وفات
سرانجام اين عالم زاهد و وارسته، پس از يك دوره نقاهت كوتاه مدت، در روز دوشنبه 19 رمضان 1431ق برابر با 8 شهريور 1389ش، در شهر قم بدرود حيات گفت و پيكر پاكش پس از انجام مراسم مذهبى و اقامه نماز ميت به امامت آيت‌الله حاج ميرزا يدالله دوزدوزانى در جوار امامزاده على بن جعفر به خاک سپرده شد.