حيوة القلوب
نام کتاب | حیوة القلوب |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده)
امامیان، علی (محقق) |
زبان | فارسی |
کد کنگره | BP 223 /م3الف8* |
موضوع | پیامبران - سرگذشت نامه
قرآن - قصهها محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - سرگذشت نامه |
ناشر | سرور |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1384 هـ.ش |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2383AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
"امام شناسى"، جلد سوم از كتاب حياة القلوب، تألیف علامه محمدتقى مجلسى، و جلد پنجم حياة القلوب با تحقيق سيد على اماميان مىباشد. اين جلد در بيان وجوب وجود امام و منصوب بودن او از جانب ملك علام و عصمت او از گناهان صغيره و كبيره و همچنين اتصاف او به صفات كماليه به غير از نبوت و آياتى كه در شان ائمه به طور اجمال نازل شده است، مىباشد. اين اثر يكى از تأليفات فارسى و نفيس به جاى مانده از علّامه مجلسى است، كه جلد اول آن درباره پيامبران گرامى عليهم السّلام، و جلد دوم در احوال پيامبر بزرگ اسلام(ص)، و جلد سوم آن در امامت مىباشد و اين كتاب ارزشمند مورد توجه علاقمندان در عصر علّامه مجلسى و پس از آن بوده است، به ويژه براى كسانى كه خواهان آشنايى با قصص انبياء عظام عليهم السّلام و جانشينان آنان و بعضى از قصههاى مذكور در قرآن، و آگاهى از سيره سيد البشر رسول گرامى اسلام(ص) و وقايع مربوط به عصر بعثت و قبل از آن و همچنين بعد از بعثت تا هجرت و از هجرت تا رحلت آن بزرگوار، و نيز در جلد سوم مسئله امام شناسى و وجوب وجود ائمّه عليهم السّلام و آيات درباره امامت مورد توجه قرار گرفته است.
ساختار و گزارش محتوا
كتاب از دو بخش تشكيل يافته است، بخش اول در بيان وجوب وجود امام در هر عصر و وجوب اطاعت او و عصمت وى از گناه مىباشد و بخش دوم در بيان آياتى است كه در شان ائمه مجملا نازل شده است.
بخش اول كتاب داراى 9 فصل مىباشد كه روايات مختلفه در زمينهى وجوب وجود امام و عصمت او را نقل نموده و در هر جايى از احاديث كه نياز به توضيح داشته است، با آوردن جمله «مترجم گويد» به بيان آن حديث پرداخته است.
باب دوم كتاب؛ شامل 43 فصل، در تاويل و تفسير آياتى مىباشد كه در شان امام نازل گشته است.
كتاب حاضر بدون مقدمه بوده و با فهرست مطالب آغاز مىگردد و در پايان هم فهرستى از مصادر تحقيق ذكر گرديده است.
از آنجايى كه اين كتاب دربردارندهى بسيارى از روايات و اقوال مختلف است؛ لذا محقق ارجمند سعى نموده، به بيشتر مصادرى كه مؤلف آنها را مدّ نظر داشته، ارجاع دهد؛ به علاوه از مصادر ديگرى چون كتب اهل تشيع و اهل تسنن استفاده نموده و آنها را در پاورقى، ياد آور شده است، تا بهره بردن از كتاب كاملتر شود.
منابع
مقدمه و متن كتاب حيوه القلوب.