انوار الحسن
انوار الحسن (متولد 1308ش)، نویسنده معاصر هندی و متخصص زبان و ادبیات فارسی و عربی. وی به ادبیات بعد از انقلاب اسلامی علاقه‌مند است و تحقیقاتی نیز درباره ادبیات و زبان فارسی قدیم ایران دارد. مقدمه و حواشی بر «دیوان امیرخسرو دهلوی» از جمله آثار اوست.
| انوار الحسن | |
|---|---|
 | |
ولادت
انوار الحسن فرزند عبدالرؤوف در زمستان 1308ش، در شهر لکهنو ایالت یوپی هند تولد یافت.
تحصیلات
پس از پایان دوره دبیرستانی به دانشگاه لکهنو راه یافت و به اخذ درجه دکترا در رشته‌های زبان و ادبیات فارسی و زبان عربی نایل گردید. وی علاوه بر زبان‌های فوق به زبان‌های هندی و انگلیسی آشنایی دارد و تا زمان نگارش مقاله در مقام رئیس قسمت علوم مشرقیه دانشگاه لکهنو مشغول به خدمت است.
آثار
از جمله آثار اوست:
- دیوان امیرخسرو دهلوی، مقدمه و حواشی؛
- دیوان نیاز، به زبان فارسی و اردو، با مقدمه و حواشی؛
- وقایع نعمت خان عالی، به زبان فارسی؛
- شعر باستان، حصه اول، منتخب شعر فارسی با مقدمه و شرح حال شعرا؛
- تاریخ ادب فارسی، به زبان اردو؛
- نظریه امام غزالی درباره تعلیم و تربیت[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: عامر، خان‌محمد، ص131-132
منابع مقاله
عامر، خان‌محمد، «پاسداران زبان و ادبیات فارسی در هند»، نامه پارسی، سال چهارم، پاییز 1378، شماره 3 ، ص 123 تا 148: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/275122