فقه و حکمرانی حزبی
فقه و حکمرانی حزبی تألیف داود فیرحی؛ این نوشته ناظر به نکاتی شامل حکمرانی حزبی، مسأله حزب در فقه سیاسی، حزب پژوهشی موجود، ملازمه حزب و دموکراسی است. ماهیت حکمرانی حزبی چیست؟ چه نسبت و تمایزی با حکمرانی‌های سنتی دارد؟ معیاری صحیح و نادرست در حکمرانی حزبی چیست؟
| فقه و حکمرانی حزبی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فيرحی، داود (نویسنده) |
| ناشر | نشر ني |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1396ش. |
| چاپ | يکم |
| شابک | 978-964-185-525-5 |
| موضوع | حزبهاي سياسي - ايران
حزبهاي سياسي - ايران - تاريخ - قرن 14 ايران - سياست و حکومت - قرن 14 |
| زبان | فارسي |
| کد کنگره | 7ف9ف / 1504/5 DSR |
گزارش کتاب
حکمرانی حزبی صرفا یکی از انواع حکمرانی هاست، طرح مسأله حزب در فقه سیاسی امتداد منطقی مواجهه فقه با دولت مدرن است. دولت مردن در ایران و برای فقه شیعه جزء مسائل مستحدثه است و هنوز دانشی به نام «فقه تحزب» در ایران و مذهب شیعه وجود ندارد.
این در صورتی است که بسیاری از فقیهان در عملا احزاب بزرگی را ایجاد یا رهبری کرده‌اند و حتی در این زمینه به قانون گذاری نیز پرداخته اند. فاصله علم و نظر در حزب و حکمرانی حزبی شاید یکی از مهمترین مشکلات حکومت داری در ایران معاصر است.
حزب پژوهی موجود نشان میدهد که حزب با اصل دموکراسی ملازمه دارد و نه با پسوند دینی یا سکولار بودن آن. این نکته به این معنی است که فکّ ملازمه بین اصل حزب و اصل دموکراسی و تقلیل آن به یکی از خصایص دموکراسی سکولار خطای فاحشی است که خسارت جبران ناپذیری به حیات سیاسی و لاجرم سرنوشت جامعه ما وارد کرده است.[۱]
پانويس