أصول النحو العربي في نظر النحاة و رأي ابن مضاء وضوء علم اللغة الحديث
أصول النحو العربي في نظر النحاة و رأي ابن مضاء وضوء علم اللغة الحديث، اثر محمد عید، کتابی است در بررسی اصول نحو عربی و معرفی و شناساندن یکی از نحات قرن ششم هجری اندلس به نام ابن مضاء.
أصول النحو العربي في نظر النحاة و رأي ابن مضاء وضوء علم اللغة الحديث | |
---|---|
پدیدآوران | عيد، محمد (نويسنده) |
ناشر | عالم الکتب |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1410ق - 1989م |
چاپ | 4 |
شابک | 977-373-111-1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ع9الف6 6151 PJ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، أصول النحو (ابهام زدایی) را ببینید.
برای دیگر کاربردها، أصول النحو العربي (ابهام زدایی) را ببینید.
اثر حاضر، به بیان اصول نحو عربی اختصاص یافته است؛ اصولی که مسائل و تطبیقات دستور زبان عربی، بر آنها بنا نهاده شده و آراء و افکار نحات، معطوف به نظریات و اختلافات مطرحشده در آنها میباشد و برای تألیفاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، مانند شریانهای حیاتی است که به بدن خونرسانی کرده و به آن، حیات میبخشد[۱]. نویسنده این اصول را در پرتو سه بخش زیر، پی گرفته است:
- نظر نحات: نکته قابل تأمل در این بخش آن است که اقوال نحویون پیرامون مسائل و موضوعات مختلف، صرفا آنطور که بیان کردهاند، بررسی نشده، بلکه کلام آنان آنگونه که نویسنده از گفتههای ایشان و شرایط علمی زمان آنها فهمیده و شرایطی که آنان در مطالعات نحوی خود در آن قرار داشتهاند، بررسی شده است[۲].
- رأی ابن مضاء: نام وی، احمد بن عبدالرحمن بن محمد بن سعد بن حریث بن عاصم بن مضاء لخمی (512-592ق) و یکی از نحات اندلس در قرن ششم هجری است که مذهب و آموزه فقهی ظاهری او و جایگاه این آموزه در متون دینی، وی را بر آن داشت تا در نگاه خود به متون لغوی و نحوه بررسی دستوری نصوص نحوی، رویکرد خاصی را پیش گیرد. او از آزادی فکر و شجاعت بیانی برخوردار بود که باعث شد تا دیدگاه و نظریات خود را در کتابی کوچک، اما پراهمیتی، تحت عنوان «الرد علی النحاة» ابراز کند. نویسنده با تعابیر ارزندهای همچون «أمة واحدة بين النحاة» از وی یاد کرده و معتقد است کسی در روش و شیوه بیان اصول نحو، بر او سبقت نگرفته، ولی بااینحال، نحویون سنتی، از دانستن قدر و منزلت وی در علم نحو، غافل بوده و او را از یاد بردهاند[۳].
- «ضوء علم اللغة الحديث»: منظور نویسنده از این بخش از کتاب، آن است که در پرتو نور علم زبانشناسی و مطالعات لغتشناسی جدید، ارزش واقعی یکی از نحات قرن ششم، که ابن مضاء میباشد، روشن و آشکار خواهد شد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.