ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

ابوالسعادات اسعد بن عبدالقاهر اصفهانی (زنده در 635ق)، عالم و نویسنده امامى، و از کبار مشایخ و اساتید سید بن طاووس، خواجه نصیرالدین طوسی و ابن میثم بحرانی.

ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
نام ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
نام‌های دیگر اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

شفرویه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

شفروه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

نام پدر عبدالقاهر
متولد
محل تولد اصفهان
رحلت پس از 635ق
اساتید ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى
برخی آثار ‏مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين
کد مؤلف AUTHORCODE15461AUTHORCODE

از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها ابن طاووس در اليقين (ص 79) و فلاح السائل (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام ابن طاووس از وى بهره برده است.

اساتید

از استادان او، ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى

شاگردان

از شاگردانش ابن طاووس، خواجه نصيرالدين طوسى و ابن میثم بحرانى

آثار

از جمله آثارى كه برای ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» یکى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج‌البلاغة حضرت على(ع) كه افندى از آن سخن گفته است.

از دیگر آثار او:

  1. توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
  2. الفائق على الاربعين في فضائل امیرالمؤمنين(ع)؛
  3. فضيل الحسين و فضله و شكايته و مصيبته و قتله(ع)؛
  4. منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل.

تنها اثر بازمانده ابوالسعادات كتاب رشح الولاء في شرح دعاء صنمی قريش است كه نسخة خطی آن در كتابخانة ملك تهران به شماره (3) 612 نگهداری می‌شود.[۱]

پانویس

منابع مقاله

بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378


وابسته‌ها