پاک‌نژاد، سید رضا
شهید دكتر سيد رضا پاك‌نژاد (۳ فروردین ۱۳۰۳ در یزد - ۷ تیر ۱۳۶۰ در تهران)، پزشک، نویسنده، نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه یزد، از اعضای حزب جمهوری اسلامی، از شهدای هفتم تیر
| نام | پاک نژاد، رضا |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | سيد ابوالقاسم |
| متولد | 1303 ش |
| محل تولد | یزد |
| شهادت | 1360 هـ.ش |
| اساتید | حجت‌الاسلام عجم |
| برخی آثار | اولین دانشگاه و آخرین پیامبر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3021AUTHORCODE |
ولادت
سید رضا فرزند سيد ابوالقاسم، در سوم آذر ماه سال 1303ش متولد شد. وى كودكى را در شهر دارالعباده يزد سپرى کرد.
تحصیلات
تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در دبستان ملی اسلام گذراند و در سال 1321ش، ديپلم متوسطه را از دبيرستان ايرانشهر اخذ كرد.
پس از پايان دوران تحصيل و قبل از راهيابى به دانشگاه در سال 1322ش به مكه مكرمه مشرف شد و چون در آن سال، فتنه گردن زدن ابوطالب يزدى در مكه معظمه پيش آمد، مدت 31 روز به همراه برخى از دوستانش در زندان شهر مكه بازداشت شد. وى در طول سفر حج ابراهيمى كه 6 ماه و 7 روز طول كشيد، تحقيق و پژوهش را در كنار احكام عبادى و مناسك حج دنبال نمود و با مسلمانان كشورهاى مختلف ارتباط صميمى برقرار كرد.
وى در سال 1331ش رساله دكتراى خود با عنوان «تمام برنامه‌هاى پزشکى در اسلام» را با درجه ممتاز گذراند. وى در كنار تحصيل علم طب، به فراگيرى زبان و ادبيات عرب نيز پرداخت و دروس حوزوى را تا سطح مقدمات، نزد حجت‌الاسلام عجم طى كرد. وى پيش از پيروزى انقلاب اسلامى، با انتخاب مسئوليت آموزگارى در مدارس شهر يزد، حسابدارى، طبابت و سرانجام رياست بيمارستان هراتى و بيمه يزد، خدمات قابل توجهى را به همنوعان خود ارائه كرد. او همواره به روشنگرى مردم، به ويژه جوانان مى‌پرداخت. ايشان در سال‌هاى قبل از پيروزى انقلاب اسلامى دو سفر به حج، چهار سفر به عراق (براى زيارت)، يك سفر به سوئيس، پاريس، لندن و برلين براى تحقيقات علمى داشته است.
او كه دانش آموخته مكتب امام صادق(ع) بود، توانست فقه و طب را با هم درآميخته، با كنكاش در علوم پزشکى و اسلامى، احكام و فتواى مراجع تقليد را در علم پزشکى بكار گيرد. وى با طرح مطالب پزشکى و انطباق آن با فقه و نيز بررسى علوم و معارف اسلامى، كتب متعددى را تأليف نمود كه مهمترين آن يكصد و ده جلد كتاب با عنوان «اولين دانشگاه و آخرين پيامبر» است كه 40 جلد آن به زيور چاپ آراسته شده است.
شهادت
اين محقق متعهد، شامگاه هفتم تير سال 1360ش به همراه ديگر برادرش سيد محمد كه او نيز از اعضاء حزب جمهورى اسلامى بود به سوى آسمانها پر گشودند. او و برادرش به همراه 70 نفراز بهترين خدمتگزاران ايران و آيت‌الله بهشتى در هفتم تير سال 1360، با بمب گذارى منافقين به شهادت رسيدند. پيكر غرق به خون و پاره پاره او در گلزار شهداى يزد به خاک سپرده شد.