أصول النحو العربي في نظر النحاة و رأي ابن مضاء وضوء علم اللغة الحديث
أصول النحو العربي في نظر النحاة و رأي ابن مضاء وضوء علم اللغة الحديث | |
---|---|
پدیدآوران | عيد، محمد (نويسنده) |
ناشر | عالم الکتب |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1410ق - 1989م |
چاپ | 4 |
شابک | 977-373-111-1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ع9الف6 6151 PJ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، أصول النحو (ابهام زدایی) را ببینید.
برای دیگر کاربردها، أصول النحو العربي (ابهام زدایی) را ببینید.
أصول النحو العربي في نظر النحاة و رأي ابن مضاء وضوء علم اللغة الحديث، اثر محمد عید، کتابی است در بررسی اصول نحو عربی و معرفی و شناساندن یکی از نحات قرن ششم هجری اندلس به نام ابن مضاء.
اثر حاضر، به بیان اصول نحو عربی اختصاص یافته است؛ اصولی که مسائل و تطبیقات دستور زبان عربی، بر آنها بنا نهاده شده و آراء و افکار نحات، معطوف به نظریات و اختلافات مطرحشده در آنها میباشد و برای تألیفاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، مانند شریانهای حیاتی است که به بدن خونرسانی کرده و به آن، حیات میبخشد[۱]. نویسنده این اصول را در پرتو سه بخش زیر، پی گرفته است:
- نظر نحات: نکته قابل تأمل در این بخش آن است که اقوال نحویون پیرامون مسائل و موضوعات مختلف، صرفا آنطور که بیان کردهاند، بررسی نشده، بلکه کلام آنان آنگونه که نویسنده از گفتههای ایشان و شرایط علمی زمان آنها فهمیده و شرایطی که آنان در مطالعات نحوی خود در آن قرار داشتهاند، بررسی شده است[۲].
- رأی ابن مضاء: نام وی، احمد بن عبدالرحمن بن محمد بن سعد بن حریث بن عاصم بن مضاء لخمی (512-592ق) و یکی از نحات اندلس در قرن ششم هجری است که مذهب و آموزه فقهی ظاهری او و جایگاه این آموزه در متون دینی، وی را بر آن داشت تا در نگاه خود به متون لغوی و نحوه بررسی دستوری نصوص نحوی، رویکرد خاصی را پیش گیرد. او از آزادی فکر و شجاعت بیانی برخوردار بود که باعث شد تا دیدگاه و نظریات خود را در کتابی کوچک، اما پراهمیتی، تحت عنوان «الرد علی النحاة» ابراز کند. نویسنده با تعابیر ارزندهای همچون «أمة واحدة بين النحاة» از وی یاد کرده و معتقد است کسی در روش و شیوه بیان اصول نحو، بر او سبقت نگرفته، ولی بااینحال، نحویون سنتی، از دانستن قدر و منزلت وی در علم نحو، غافل بوده و او را از یاد بردهاند[۳].
- «ضوء علم اللغة الحديث»: منظور نویسنده از این بخش از کتاب، آن است که در پرتو نور علم زبانشناسی و مطالعات لغتشناسی جدید، ارزش واقعی یکی از نحات قرن ششم، که ابن مضاء میباشد، روشن و آشکار خواهد شد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.