ظهوری ترشیزی، نورالدین محمد
نورالدین محمد ظهوری ترشیزی (کاشمری) (متوفای 1025ق)، شاعر فارسی سرای سبک هندی قرن دهم.
| ظهوری ترشیزی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | نورالدین محمد ظهوری ترشیزی |
| نامهای دیگر | ظهوری ترشیزی |
| تخلص | ظهوری |
| محل تولد | ترشیز (کاشمر) |
| محل زندگی | دکن (هندوستان) |
| رحلت | حدود ۱۰۲۵ قمری |
| همسر | دختر ملا ملک قمی |
| دین | اسلام |
| پیشه | شاعر |
| منصب | شاعر دربار ابراهیم عادلشاه |
| اطلاعات علمی | |
| سبک نوشتاری | سبک هندی |
| برخی آثار | دیوان غزلیات، ساقینامه، نثر ظهوری (شامل سه دیباچه) |
زندگی، سفرها و حیات درباری
ظهوری در جوانی سفرهایی به خراسان، عراق و فارس داشت و در این سفرها با عمال و بزرگان و شاعران مصاحبت کرد سپس به مکه رفت و از آنجا عازم هندوستان شد.
در دکن، به دربار ابراهیم عادلشاه راه یافت و در همین شهر با دختر شاعر معروف آن زمان ملا ملک قمی ازدواج کرد.
ظهوری در دربار ابراهیم عادلشاه نعمت فراوان یافت و بیشتر آثار خود را به نام او پدید آورد.
وفات
تاریخ وفات وی در حدود سال ۱۰۲۵ هجری ثبت شده است.
آثار و سبک ادبی
ظهوری در نظم و نثر فارسی چیرگی داشته و آثار فراوانی از خود به جای گذاشته است.
- دیوان غزلیات او شامل ده هزار بیت است.
- ساقینامه او حدود ۲۵۰۰ بیت است و از بهترین منظومههای این فن در قرن دهم محسوب میشود.
- او سه ديباچه و به نام «نثر ظهوری» دارد که در مجموعههای نورس، گلزار، خوان خلیل شهرت فراوان دارد[۱].
پانويس
- ↑ ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص398-399
منابع مقاله
حقیقت، عبدالرفیع، شاعران بزرگ ایران، از رودکی تا بهار، تهران، کومش، چاپ اول، 1381ش.