صحیفه سجادیه (لطیف راشدی)
صحیفه سجادیه همراه با رساله حقوق، متن کتاب «صحیفه سجادیه» است که همراه با رساله حقوق امام سجاد(ع)، با ترجمه فارسی لطیف راشدی، منتشر شده است.
| صحیفه سجادیه(نامشخص) | |
|---|---|
| پدیدآوران | نامشخص (نويسنده)
علی بن حسین (ع)، امام چهارم (نویسنده) راشدی، لطیف ( مترجم) راشدی، سعید مطوف ( نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | رساله حقوق |
| ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 9 |
| شابک | 978-964-304-176-2 |
| موضوع | دعاها - احادیث اخلاقی - اخلاق اجتماعی - احادیث |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1393 /ع8 ص3041 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در این ترجمه، سعی شده است که از طریق شمارهگذاری برای جملات - هم در متن عربی و هم در متن فارسی - دسترسی خوانندگان به معنای دقیق جملات فراهم گردد[۱].
شیوه ترجمه بدین صورت است که در یک صفحه، متن عربی آمده و در صفحه مقابل، ترجمه آن. مترجم سعی فراوانی نموده تا اصل امانت در ترجمه را بهخوبی رعایت کند و درعینحال، ترجمهای شیوا، رسا و روان را در اختیار خوانندگان فارسیزبان قرار دهد. بهمنظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به قسمتی از آن اشاره میشود: متن: «(1) الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده؛ (2) الذي قصرت عن رؤيته أبصار الناظرين و عجزت عن نعته أوهام الواصفين. (3) ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا و اخترعهم علی مشیته اختراعا. (4) ثم سلك بهم طريق إرادته و بعثهم في سبيل محبته، لا يملكون تأخيرا عما قدمهم إليه و لا يستطيعون تقدما إلی ما أخرهم عنه. (5) و جعل لكل روح منهم قوتا معلوما مقسوما من رزقه، لا ينقص من زاده ناقص و لا يزيد من نقص منهم زائد. (6) ثم ضرب له في الحياة أجلا موقوتا...» ترجمه: «(1) حمد و ستایش خدایی را که اول است و پیش از او اولی نبود و آخر است بیآنکه بعد از او آخری باشد. (2) خدایی که دیدههای بینندگان از دیدنش قاصر و اندیشههای وصفکنندگان از وصفش عاجز و ناتوان است. (3) [خدایی که] آفریدگان را به دست قدرت خود، پدید آورد و آنان را بر اساس خواست خود آفرید. (4) و آنان را به راهی که میخواست، هدایت کرد و در راه محبت و عشق خود برانگیخت؛ درحالیکه از حدودی که برای آنها معین نموده، قدمی پیش و پس نتوانند نهاد. (5) و برای هریک از آنان، روزی معلوم و تقسیمشدهای قرار داد. به هر که بیشتر داد، احدی نتواند اندکی از آن بکاهد و به هر که کمتر داد، هیچکس نمیتواند بر آن بیفزاید. (6) [خداوند متعال] سپس برای او (انسان) در زندگی عمری موقت، معین فرمود...»[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.