شرح الصحیفة الکاملة السجادیة (رضا علی طالقانی)
شرح الصحيفة الكاملة السجادية، تألیف مولی رضا علی طالقانی (متوفی قبل از 1057ق)، شرحی است بر کتاب «الصحيفة الکاملة السجادية»، که با تهذیب و تکمیل و تعلیق مولی محمدصالح قروینی (1019-1116ق)، بهصورت مزجی، منتشر شده است.
| شرح الصحیفة الکاملة السجادیة(طالقانی، رضا علی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طالقانی، رضا علی (نويسنده)
علی بن حسین (ع)، امام چهارم (نویسنده) قزوینی، محمدصالح بن محمدباقر ( سایر) فاضلی، علی ( محقق) پژوهشکده باقر العلوم ( سایر) کرباسی، مهدی ( محقق) |
| عنوانهای دیگر | الصحیفة السجادیة. شرح |
| ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-304-622-4 |
| موضوع | علی بن حسین (ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. صحیفه سجادیه - نقد و تفسیر - دعاها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1393 /ع8 ص3042 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حاشیه قزوینی که همواره با عنوان «أقول» آغاز گردیده و با کلمه «انتهی» خاتمه یافته، بسیار فنی است و نشانگر قدرت علمی و استقامت سلیقه و طبع سلیم اوست. حواشی و شروح قزوینی بهدور از حشو و زوائد و مختصر و مفید، پرداخته شده است. قزوینی بهجز تعالیق و حواشی که بر کلام شارح طالقانی نوشته، مطالب او را تهذیب نیز نموده است؛ بدین معنی که او گاهی کلمه یا کلماتی را تغییر میدهد و گاهی جمله و یا جملاتی را حذف و گاهی اضافه میکند که مصحح اینگونه موارد را از نسخ شرح در حاشیه آورده و بدانها اشاره کرده است[۱].
در میان شروح و حواشی صحیفه، قزوینی از شرح سید داماد و «رياض العابدين» بدیعالزمان قهپایی (ملا بدیع هرندی) نسبتا بسیار نقل کرده است. گرچه در نقل از کتاب «ریاض» بهجز یک مورد که به نام مؤلف آن تصریح کرده، در سایر موارد، از او با عنوان «بعض الشارحين»، «بعضهم» و «قيل» یاد کرده است. وی در یک مورد، از «حدیقه هلالیه» شیخ بهایی بدون تصریح به نام حدیقه، مطالبی را آورده است و نیز در یک مورد، از حواشی فیض بر صحیفه نقل میکند که ظاهرا بیش از آن، از آن بهره برده است. او در یک مورد، از شرح صحیفه، تألیف شخصی به نام «صادق»، نقل میکند. محشی در یک مورد، از ترجمه «الصحيفة السجادية» تألیف بعض الفضلاء یاد کرده است. مأخذ اصلی شارح و محشی در ایضاح لغات، کتاب «صحاح جوهری» است. سایر منابع کتاب، ازاینقرارند: أساس البلاغة زمخشری، امالی شیخ صدوق، امالی شیخ طوسی، تفسیر بیضاوی، خصال شیخ صدوق، زبور داود، زهرة الرياض، الشافية، عيون أخبار الرضا، القاموس المحيط و...[۲].
کتاب با مقدمه مفصلی از مصحح آغاز شده است که در آن، ضمن شرح حال طالقانی و قزوینی، به معرفی کتاب حاضر، پرداخته شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه تصحیح.