شرح الصحيفة السجادية (شیخ علی صغیر)
| شرح الصحيفة السجادية(شیخ علی صغیر، علی بن زینالدین) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شیخ علی صغیر، علی بن زینالدین (نويسنده)
امام سجاد علیهالسلام (نویسنده) فاضلی، محمدرضا ( محقق) |
| عنوانهای دیگر | الصحیفة السجادیة. شرح |
| ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1431ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علیبن حسین (ع)، امام چهارم، ۳۸ - ۹۴ق. صحیفه سجادیه -- نقد و تفسیر,نقد و تفسیر دعاها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۲۶۷/۱/ع۸ص۳۰۲۲۵ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، صحیفه سجادیه (ابهامزدایی) را ببینید.
برای دیگر کاربردها، شرح صحیفه سجادیه (ابهامزدایی) را ببینید.
شرح الصحيفة السجادية، اثر على بن زینالدین بن محمد عاملی (زنده تا سال 1102)، معروف به شیخ على صغیر، به زبان عربی، شرح لغوی، صرفی، نحوی و معنایی دعاهای صحیفه سجادیه است.
معرفی صحیفه
صحیفه سجادیه، مجموعهاى از دعاهای امام سجاد(ع) است که به «انجیل اهل بیت» و «زبور آل محمد» و «أخت القرآن» معروف است. در صحیفه، بسیارى از حقایق علوم و معارف اسلامى و عرفانى و مسائل حساس سیاسى و اجتماعى و تربیتى و اخلاقى، در قالب 54 دعا بیان شده است.
هدف و روش
- شیخ على صغیر در مقدمه خود مینویسد: هنگامی که فکرم در باغهای صحیفه سجادیه به گردش درآمد، بر معانی و اسراری آگاهی پیدا کردم که دوست داشتم بخشی از آنها را بیان کنم، اما من ناتوان از آن بودم که آن مقام بلند و درخشان را به قلم بکشم؛ بدین جهت به عجز خود اقرار کردم و بر بیان و تحقیق خود اعتماد نکرده، بلکه بر خداوند تکیه نمودم و این نوشته را نگاشتم[۱].
- این کتاب، شرحی است مبسوط بر تمامی 54 دعای صحیفه سجادیه که در آغاز، فرازی از دعا را ذکر میکند، بعد از آن لغات آن را معنا مینماید، سپس به اعراب و تجزیه و ترکیب عبارات میپردازد و در پایان معنای دعا را بیان میکند.
- شرحی مزجی است که در ضمن آن از اشعار مناسب استفاده شده است.
- بیشتر مباحث لغوی، از قاموس فیروزآبادی، مباحث اعراب از مغنی ابن هشام و شرح رضی بر کافیه، استفاده شده است.
تاریخ اتمام
بنا بر گفته أعيان الشيعة، شارح در سال 1089ق، این شرح را به پایان رسانده است[۲].
مقدمه محقق، شامل شرح حال نویسنده، درباره کتاب حاضر، روش تحقیق و نسخههای خطی، تحریر فهرست آیات، اشعار و امثال، اشخاص و مکانها، طوایف، مصادر تحقیق و موضوعات کتاب است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.