من صبر ظفر
من صبر ظفر، اثر ابوبکر محمد بن علی مطوعی غازی نیشابوری مجاور (زنده در 435ق)، کتابی است در بیان سیره پیامبر(ص) و تشریح زوایای مختلف زندگانی و رسالت آن حضرت.
| من صبر ظفر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غازی مطوعی، محمد بن علی (نويسنده)
طاطمی، طارق (محقق) عبادی، احمد (مقدمهنويس) |
| ناشر | المجموعة الدولیة للنشر و التوزیع ** بنیاد علمی و فرهنگی استاد شهید مرتضی مطهری |
| مکان نشر | مغرب - رباط |
| سال نشر | 1438ق - 2017م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9954-600-29-0 |
| موضوع | محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. -- سرگذشتنامه - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - احادیث - اسلام -- تاریخ -- از آغاز تا 11ق. - احادیث اهل سنت - قرن 5ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8م2غ 22/45 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تمایز اثر حاضر، از کتابهای اولیهای که پیرامون سیره پیامبر(ص) تألیف و تدوین شده، به این است که در آن بهطور کامل و مفصل، به وقایع مکه پرداخته شده و جزئیات وقایع مربوط به تولد آن حضرت در مکه و تربیت، مبعث و هجرت ایشان از آنجا، در آن نقل شده است. مؤلف در این کتاب، به بیان و تشریح موقعیتهایی اهتمام ورزیده که در آن، پیامبر(ص)، گرانبهاترین و باارزشترین چیزها را در راه انتشار رسالت پروردگار جهانیان قربانی کرده و خود و یارانش انواع آسیبهای سران قریش را متحمل شده و در معرض محاصره، آوارگی و بیخانمانی قرار گرفتند، تاآنکه به یاری خداوند، بر دشمنان غالب شده و پیروزی و فرج برای ایشان، حاصل شد. نویسنده در خلال این مطالب، به دنبال آن است که به تبیین این موضوع برای خواننده بپردازد که نتیجه صبر در هر امری، پیروزی است[۱].
از جمله امتیازات و ویژگیهای این کتاب که بهدرستی، یکی از منابع سیره پیامبر(ص) بشمار میرود، این است که دربردارنده بیش از پنجاه روایت معتبر، از جمله اسانید ارزشمند برای برخی از اخبار معروف و برخی از اسانید غریب بوده و همچنین، نام بسیاری از راویان اسانید را برای ما حفظ کرده است که برخی از آنها در سایر منابع، ذکر نشده است[۲].
نویسنده، کتاب را به حدود پنجاه مبحث، تقسیم کرده است که هرکدام با عنوان متناسب با محتوای آن، نامگذاری شده و معمولا مطالب آن را با روایتی مسند و با روشهای معمول و مشهور نقل و ادای روایات، آغاز کرده است. وی سماع روایت از شیوخ خود و یا قرائت خود برای ایشان را نیز مشخص کرده و روایاتی را که بهواسطه سماع و یا اجازه نقل کرده، از یکدیگر متمایز نموده است. وی به این موضوع، گاهی بهواسطه رموز اشاره کرده و گاهی نیز صراحتا بیان کرده است؛ بهگونهای که حدود بیستوچهار بار از لفظ «حدثنا»، بیستوپنج بار از لفظ «أخبرنا» و چهار مرتبه از لفظ «قرأت علی» استفاده کرده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
تقدیم و تمهید.