نوادر الأخبار

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    نوادر الأخبار
    نوادر الأخبار
    پدیدآورانخراسانی، محمد جعفر بن محمد طاهر (نويسنده)

    طایی، حامد (محقق)

    العتبة الحسینیة المقدسة. قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة. شعبة التحقیق (تهيه کننده)
    ناشرالعتبة الحسينية المقدسة. قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة
    مکان نشرعراق - کربلای معلی
    سال نشر1434ق - 2013م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    /خ4ن9 136 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    نوادر الأخبار، تألیف محدّث اخباری و عارف و زاهد قرن دوازدهم هجری قمری، محمدجعفر بن محمدطاهر خراسانی، مشهور به کرباسی (1080-1175ق) است. نویسنده که از شاگردان علامه مجلسی و هم‌مسلک اوست، در این اثر، برخی از احادیث فقهی را که کمتر مورد توجه است، گرد آورده و برطبق مشرب خودش توضیح داده است.

    پژوهشگر معاصر، حامد رحمان طایی این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع روایاتش را مشخص کرده و درباره برخی از راویان توضیحاتی داده است[۱].

    هدف و روش

    • مقدمه نویسنده، کوتاه و ناکافی است و تنها بر این مطلب دلالت دارد که کتاب حاضر مجموعه‌ای روایی از اهل‌بیت(ع) است و کتاب‌های بحار الأنوار و وسائل الشيعة منبع اصلی کرباسی را در این اثر، تشکیل می‌دهد؛ جز در برخی روایات که از طبّ الأئمّة نقل کرده است[۲]. نگارنده هیچ توضیح دیگری درباره اهداف و چگونگی‌های نگارش کتابش نیفزوده است.
    • حامد رحمان طایی، با اشاره به معنا و اهمیت حفظ و نگارش سنت نبوی(ص) و سیر نگارش آثار روایی در بین پیروان اهل‌بیت(ع)، «نوادرنویسی» را سنتی رایج در بین اندیشوران شمرده که در پایان کتاب‌هایشان می‌افزودند تا آنچه در ضمن باب‌های کتاب نگنجیده، فراموش نشود و برخی از دانشمندان مانند کرباسی همین زیادات یا نوادر را در اثری مستقل گردآوری کرده‌اند تا سنت را محفوظ بدارند[۳].

    ساختار و محتوا

    در این کتاب 2 جلدی، ۱۶۲۱ حدیث به‌ترتیب ابواب فقه از باب طهارت تا حدود و دیات تنظیم شده و سپس، روایاتی با عنوان «نوادر الكتاب» آمده که گنجاندنش در ابواب دیگر، دشوار است.

    نمونه مباحث

    • کرباسی گفته است از پاسخی که امام حسن عسکری(ع) به پرسش از کتاب‌های بنی‌فَضّال داده که «خُذوا بما رَوَوا و ذَرُوا ما رَأوا»، چند مطلب استفاده می‌شود، از جمله: مورد وثوق بودن بنی‌فَضّال و جواز نقل روایات کتاب‌هایشان و جواز استناد به روایت ثقه، هرچند مخالف در مذهب باشد و چه بدون واسطه از معصوم(ع) نقل کند، چه باواسطه[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص27- 28
    2. ر.ک: مقدمه نویسنده، همان، ص31
    3. ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص7-11
    4. ر.ک: متن کتاب، همان، ص33

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها