ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث

ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث، مشتمل بر سه رساله عربی در علم مصطلح الحدیث است که به همت عبدالفتاح ابوغده (1336-1417ق)، تحقیق و شرح و توضیح شده است.

ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث
پدیدآوران	ابوداود، سلیمان بن اشعث (نويسنده) مقدسی، ابو الفضل محمد بن طاهر (نويسنده) حازمی، ابو بکر محمد بن موسی (نويسنده) ابوغده، عبدالفتاح (مصحح)
ناشر	مکتب المطبوعات الاسلامية
مکان نشر	[بی جا] - [بی جا]
سال نشر	1426ق - 2005م
چاپ	2
زبان	عربی
تعداد جلد	1
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

عناوین رساله‌های مذکور در این کتاب به‌ترتیب عبارت است از:

1. «رسالة الإمام أبي‌داود السجستاني إلی أهل مكة في وصف سننه»، که روایت ابوالحسین بن جمیع از محمد بن عبدالعزیز هاشمی از ابوداود سجستانی (متوفی 275ق) است؛
2. «شروط الأئمة الستة»، نوشته حافظ ابی‌الفضل محمد بن طاهر مقدسی (متوفی 507ق)؛
3. «شروط الأئمة الخمسة»، نوشته حافظ ابی‌بکر محمد بن موسی حازمی (متوفی 584ق).

نکاتی درباره کتاب

1. محقق اثر در مقدمه کتاب به اهمیت جایگاه ائمه شش‌گانه اهل سنت اشاره کرده و تأکید کرده که هرکس که بخواهد از کتب شش‌گانه اصول یا یکی از آنها استفاده کند، باید از شروط و شیوه مؤلفین آنها آگاهی یابد تا بتواند آنها را مطالعه و از آنها استفاده کند‏.
2. در بین کتب سنن، «السنن» ابی‌داود سجستانی نیازمند معرفی نیست؛ چراکه بهترین و کامل‌ترین آنهاست‏. در رساله اول، ابوداود این کتاب را معرفی کرده و شیوه او را در تألیف کتابش توضیح داده است. همچنین از جهت علمی ارزش‌گذاری کرده است و بین این کتاب و سایر کتب تألیف‌شده در این موضوع مقایسه‌ کرده است. این رساله همچنین بر جوانب مهمی از شخصیت ابوداود دلالت دارد.‏
3. در اهمیت دو رساله آخر همین بس که با وجود حجم کم، کتب مصطلح حدیث از زمان نووی و بعد از آن با نقل از این دو رساله و بحث در قبول و رد مطالب آن نوشته شده است‏.
4. منظور علمای اهل سنت از «شروط الأئمة الخمسة» و «شروط الأئمة الستة» یا «شرط البخاري» یا «شرط الشيخين»، معنای معروف شروط – مانند اسلام راوی و عدالت او – نیست، بلکه منظور از شروط در اینجا عبارت از شیوه این علما در کیفیت اختیار احادیث در استخراج آنها از کتبشان و التزاماتشان در آن است. اغراض و اهداف آنها در تصانیفشان نیز به آن ملحق می‌شود‏.
5. ابوغده، مزید بر تعلیقات کوثری، خود نیز بر هریک از رساله‌ها حاشیه زده تا منظور نویسنده را کامل کند و رساله مفیدتر واقع شود. برای رساله اول، مقدمه مفصلی و برای دو رساله دیگر نیز مقدمه بلند دیگری نوشته شده است‏.

منابع مقاله

1. تصدیر، التقدمة، التقدمة للرسالتين.
2. . بی‌نا، «رسالة أبي‌داود إلى أهل مكة في وصف سننه»، أضواء الشريعة، السنة 1394، العدد 5، ص264 تا 284:

https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1890392