أبوالفرج ابن الجوزي؛ آراؤه الكلامية و الأخلاقية
أبو الفرج إبن الجوزي 510 ه - 597 ه | |
---|---|
پدیدآوران | نصیر، آمنه محمد (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | آراوه الکلامیة و الأخلاقیة |
ناشر | دار الشروق |
مکان نشر | لبنان - بیروت ** مصر - قاهره |
سال نشر | 1407ق - 1987م |
چاپ | 1 |
موضوع | انقد و تفسیر ابن جوزی، عبدالرحمنبن علی، ۵۰۸-۵۹۷ق.,عقاید سلفیه,اخلاق اسلامی |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 201/۶۵/الف۲۵ن۶ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أبوالفرج ابن الجوزي؛ آراؤه الكلامية و الأخلاقية، نوشته بانوی دانشور معاصر و استاد فلسفه اسلامی دانشکده دختران دانشگاه الازهر آمنه محمد نصیر، دیدگاههای کلامی و اخلاقی محدث، مورخ، متکلم و فقیه حنبلی قرن ششم قمری، عبدالرحمن بن جوزی (510-597ق) را توضیح میدهد و موضعگیری دوگانه (مثبت و منفی) او را نسبت به تصوف ترسیم میکند و اشتباه برخی از اندیشوران را در نسبت دادن بعضی کتابها به او، آشکار میسازد.
هدف و روش
- نویسنده، تأکید کرده است: عبدالرحمن بن جوزی را برای پژوهش برگزیدیم؛ زیرا بیش از دیگران روح علمی زمانه خودش را نشان میدهد و هیچکسی در بغداد آن دوران، نامآورتر از او نبود و این تحقیق، گامی در مسیری طولانی است، نه آخرین گام[۱].
ساختار و محتوا
کتاب حاضر، از مقدمه، 3 باب و خاتمه بهترتیب ذیل تشکیل شده است:
مقدمه (هدف، اهمیت و موضوع تحقیق و معرفی اجمالی فصول کتاب).
- شرح حال نویسنده (3 فصل).
- اندیشههای کلامی او (3 فصل).
- ارتباط ابن جوزی و تصوف (5 فصل).
خاتمه (28 نتیجه).
نمونه مباحث
برخی از نتایج پژوهش حاضر عبارت است از:
- اشتباه «ابن عماد حنبلی» آشکار شد که خیال کرده: «ابن ناصر، دایی عبدالرحمن بن جوزی است»؛ زیرا صحیح این است: او نخستین استاد ابن جوزی است[۲].
- به نظر عبدالرحمن بن جوزی درگاه اجتهاد برای کسانی که اهلیتش را دارند، گشوده است و اظهار نظر اجتهادی بعد از فقیهان چهارگانه نیز ممنوع نیست[۳].
- کتاب «الجليس الصالح و الأنيس الناصح»، از آثار عبدالرحمن بن جوزی نیست، بلکه نوشته فرزندش ابوالمظفر است. همچنین کتاب «تجريد التوحيد المفيد»، نوشته او نیست، بلکه نگاشته مقریزی است[۴].
- موضعگیری عبدالرحمن بن جوزی نسبت به تصوف، بر اساس پژوهشی جامع در باب ریشهها و تغییر و تحولات این گرایش، انجام شده است. او در این زمینه، جانب انصاف را پاس داشته و حساب زاهدان و عابدان نخستین را از دیگرانی که با کتاب و سنت مخالفت کردند، جدا ساخته است[۵].
- در نظر عبدالرحمن بن جوزی، ریشه همه بیماریهای اخلاقی به پیروی از هوا و هوس نفسانی بازمیگردد و برای اجتناب از آن نیز باید راه اعتدال را برگزید[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.