أمالي الزّجّاجي

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    أمالي الزّجّاجي
    أمالي الزّجّاجي
    پدیدآورانزجاجی، عبدالرحمان بن اسحاق (نویسنده) هارون، عبدالسلام محمد‎ (محقق)
    ناشردار الجيل
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1407 ق یا 1987 م
    چاپ2
    موضوعادبیات عربی - مجموعه‌ها
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏AC‎‏ ‎‏105‎‏ ‎‏/‎‏ز‎‏3‎‏الف‎‏8‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أمالي الزجاجي، اثر ابوالقاسم، عبدالرحمن بن اسحاق زجاجى است که عبدالسلام هارون تصحیح و تحقیق آن را انجام داده و در موضوعات مختلف روايى، تاريخى، شعر، قصه‌هاى عرب و... به زبان عربى، در قرن چهارم هجرى تأليف گرديده است.

    ساختار

    کتاب، داراى دو بخش است؛ بخش نخست و اصلى، مشتمل بر بيش از 190 نكته متنوع و بخش دوم، با عنوان «ملحقات امالى زجاجى[۱]»، داراى چهار قسم است.

    گزارش محتوا

    امالى‌نویسى، سيره‌اى بوده كه علماء و محدثین اسلامى، اعم از شيعه و سنى بدان مبادرت مى‌نموده‌اند. در میان شيعه، امالى صدوق از مشهورترين امالى‌هاست.

    امالى‌نویسى، بدين صورت انجام مى‌گرفته كه شاگردان یک استاد گرد وى جمع مى‌شدند تا مطالبى كه استاد مستنداً از اساتيد خود شنيده، با ذكر سند، روايت كند تا آنها بنویسند و بدين ترتيب، مطالب مهم علمى، دينى و... به‌طور مستند در اختيار عموم قرار بگیرد.

    نخستين مطلبى كه در امالى زجاجى، بيان گرديده، مطلبى است راجع به آيات 120 تا 122 سوره‌ى نحل كه مى‌فرمايد: «إن ابراهیم كان امة قانتاً...». در مورد واژه‌هاى این آيه، از قول ابن مسعود چنين بيان شده است: امّة: مردى كه خير و صواب به وى الهام شده است؛ قانت: مطيع؛ حنيف: واگذارنده شرك؛ اجتباه: برگزيد او را؛ و...[۲]

    و از قول زجاجى چنين نقل شده است: قنوت، در لغت به معناى طول قيام است؛ داعى و مصلى را با توجه به همین معنا قانت مى‌خوانند. حنف به معناى عدول كردن و روى برگرداندن است؛ بر همین اساس، مسلمان را حنيف مى‌گویند، چون از شرك روى برگردانده و به اسلام روى آورده است...[۳]

    عناوین پاره‌اى از مطالب كه در این کتاب گردآورى شده، بدين قرار است:

    اشعارى از انيف بن جبله در توصيف اسب[۴]؛

    شعر ابن هرمه، در مورد خروج محمد بن عبدالله بن حسن[۵]؛

    سخن در مورد رقيم اصحاب كهف[۶]؛

    داستان سپردن كارى از سوى معاویة بن ابى سفيان به شخصى به نام روح بن زنباع و خيانت وى[۷]؛

    حديث ازدواج امام حسن مجتبى(ع) با خوله بنت منظور بن زبّان[۸]؛

    شعرى درباره‌ى دوست:

    صديقك حين تستغنى كثيرو ما لك عند فقرك من صديق
    فلا تغضب على احد إذا ماطوى عنك الزيارة عند ضيق

    [۹]

    معناى كلمه‌ى صبر[۱۰]؛

    شعرى در مورد غنى و فقير[۱۱]؛

    ...

    پایان‌بخش مطالب امالى، حكايتى است به این مضمون: روزى، بشّار، از كنار قصویى در مدينه مى‌گذشت، شنيد كه وى مى‌گوید: هر كس رجب، شعبان و رمضان را روزه بگیرد، خداوند قصرى در بهشت برایش بنا مى‌كند كه صحنش هزار فرسخ در هزار فرسخ است؛ بشّار نگاهى به راهنمايش كرد و گفت: این خانه، در كانون دوم(دومین ماه در اوج سرماى زمستان)، بد خانه‌اى است[۱۲].

    «ملحقات امالى[۱۳]»، داراى چهار قسمت است؛ قسمت اول، حاوى مطالبى است كه به نقل آنها از امالى صغرى به تنهایى يا از امالى صغرى و غير آن، تصريح شده است[۱۴].

    قسمت دوم، مشتمل بر مطالبى است كه به نقل آنها از امالى وسطى به تنهایى، تصريح گرديده است[۱۵].

    قسمت سوم، شامل مطالبى است كه به نقل آنها از امالى كبرى به تنهایى، تصريح شده است[۱۶].

    قسمت چهارم، دربردارنده مطالبى است منسوب به امالى زجاجى؛ آن هم به‌صورت مهمل و بدون قيد اينكه از كدام امالى نقل شده است[۱۷].

    وضعيت کتاب

    تحقيق و تصحيح این کتاب را عبدالسلام هارون بر عهده داشته است.

    فهرست موضوعات، فهرست آيات قرآنى، فهرست احاديث، فهرست امثال، فهرست اشعار، فهرست ارجوزه‌ها، فهرست لغات، فهرست اعلام، فهرست شهرها و مواضع، فهرست مراجع شرح و تحقيق و استدراكات در آخر کتاب ذكر شده است.

    پانويس


    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها