معجم المصطلحات الإسلامیة في المصباح المنیر

معجم المصطلحات الإسلامیة في المصباح المنیر
پدیدآوران	ابراهيم، رجب عبدالجواد (نويسنده)
عنوان‌های دیگر	المصباح المنیر. شرح
ناشر	دار الآفاق العربية
مکان نشر	مصر - قاهره
سال نشر	1423ق - 2002م
چاپ	1
شابک	‎977-344-037-0
موضوع	اسلام - اصطلاحها و تعبیرها - زبان عربی - واژه نامه‎ها
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‎‏/‎‏الف‎‏24‎‏ ‎‏م‎‏6 6620 PJ
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

معجم المصطلحات الإسلامية في المصباح المنير، نوشته دکتر رجب عبدالجواد ابراهیم است‌ که در آن واژه‌ها و اصطلاحات (علوم اسلامی) کتاب «المصباح المنير» به‌صورت الفبایی مرتب و طبق اصول لغوی دسته‌بندی شده است.

ساختار

دکتر رجب عبدالجواد ابراهیم، معانی مختلفی که برای هر واژه در دیگر کتب لغت آمده و همچنین موارد اتفاق و اختلاف بین آنها و نیز پاورقی‌ها و توضیحات لازم و همچنین موارد استعمال واژه‌ها در قرآن کریم و احادیث نبوی(ص) را در ذیل کتاب خود مرقوم نموده است و برای این منظور ایشان از کتاب‌های لغوی مختلفی، همچون: «معجم الكليات» (تألیف ابی‌البقاء)، «كشاف اصطلاحات الفنون» (تألیف تهانوی)، «التعريفات» (تألیف جرجانی)، «التوقيف علی مهمات التعريف» (تألیف مناوی) و سایر کتب لغوی استفاده نموده است.

ازاین‌رو، کتاب حاضر برای پژوهشگران عرصه فقه و لغت بسیار مفید می‌باشد. «معجم المصطلحات الإسلامية في المصباح المنير»، به زبان عربی بوده و در یک جلد به چاپ رسیده است.

گزارش محتوا

نویسنده در حرف «الف»، معنی لغوی بیش از چهل واژه را ذکر کرده است که برای نمونه به موارد ذیل اشاره می‌نماییم:

1. أ خ ذ: (أخَذَه) الله تعالی أهلَكَه (خداوند متعال او را نابود کرد)؛ مانند: «وَ كذلك أخذُ ربِك إذا أخَذَ القُری»‌ (و بدین‌سان خداوند متعال مردم گنهکار روستاها (مناطق) را با عذاب نابود می‌کند).
2. أ ذ ی: (أذیً) من باب تَعِبَ، بمعنی قَذِرَ (بر وزن تَعِبَ و به معنی ناپاک شد، است)؛ مانند: «ويَسألونَكَ عن المَحيضِ قُل هو أذی»‌ (ای پیامبر از تو راجع به (حکم) خون حیض می‌پرسند؛ پس بگو که این خون، باعث ناراحتی و ناپاکی برای زن است) .
3. أ ل ف: ألِفتُه (إلفا) من باب عَلِمَ: أنِستُ بِه و أحبَبتُه (بر وزن عَلِمَ و به معنی: با او مأنوس شدم و او را دوست داشتم)؛ مانند: «و ألفَ بينَ قُلوبِهِم»‌ (و خداوند میان دل‌های آنان محبت و دوستی ایجاد کرد) .
4. أ ن م: ألأنام: الجنُ و الإنسُ و قيل (ألأنام) ما علی وجه الأرض من جميع الخلق (به معنی جن و انس و بنا بر یک نظر به معنی همه مخلوقات روی زمین است)؛ مانند: «و الأرضَ وَضَعَها للأنام»‌ (و خداوند متعال زمین را برای زندگی و آسایش جن و انس (مخلوقات) قرار داد) .
5. ب د ر: بَدَرَ إلی الشيء (بُدورا) و (بَادَرَ) إليه (مُبادَرة) و (بِدارا)، من باب قَعَدَ و قاتَلَ: أسرَعَ (بر وزن قَعَدَ و قاتَلَ و به معنای: شتاب کرد، می‌باشد)؛ مانند: «و لا تأكُلوها إسرافا و بِدارا»‌ (در خرج کردن اموال یتیمان – برای نفع شخصی خود، حتی اگر نفعی به آنها هم برسد - اسراف و عجله نکنید [بلکه باید در نهایت احتیاط از اینکه مبادا مقداری از اموال آنها با اموال شما مخلوط گردد، آن اموال را در جهت رساندن سود و منفعت به ایتام، مصرف نمایید]) .

منابع مقاله

مقدمه ناشر و متن کتاب.