الوحيد البهبهاني و آراؤه الأصولية

الوحيد البهبهاني و آراؤه الأصولية (دراسةٌ و تحليلٌ)، نوشته پژوهشگر معاصر، محمدمحسن غَرّاوی، تک‌نگاری روشمندی است که نوآوری‌های فقیه و اصولی جریان‌ساز، علامه وحید بهبهانی (۱۱۱۷-۱۲۰۵ق) را در زمینه علم اصول فقه می‌شناساند. این کتاب دهمین شماره از مجموعه آثار کنگره جهانی بزرگداشت وحید بهبهانی است که سال 1436ق، در کربلا به همت مركز كربلاء للدراسات و البحوث، وابسته به آستان مقدس امام حسین(ع) برگزار شد.

الوحيد البهبهاني و آراؤه الأصولية
پدیدآوران	غراوي، محمد محسن (نويسنده)
عنوان‌های دیگر	دراسة و تحلیل
ناشر	دار التراث ** راز توکل
مکان نشر	عراق - نجف اشرف ** عراق - کربلای معلی
سال نشر	1436ق - 2015م
چاپ	1
زبان	عربی
تعداد جلد	1
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

نویسنده با اشاره به ویژگی ژرف‌نگری علمی در حوزه‌های علمیه شیعه و اینکه میراث علمی - فرهنگی اهل‌بیت(ع)، گنجی ژرف و گسترده است که با جهاد علمی اندیشوران و رنجی فراوان و طولانی، فراهم شده، افزوده است: علامه وحید بهبهانی به شاگردانش نوآوری و نقادی را آموخت و آثار او نیز خوانندگانش را به‌سوی ژرف‌اندیشی و اندیشه انتقادی می‌کشاند‏. محمدمحسن غَرّاوی مشکل امروز را ذهنی‌اندیشی و فقر تاریخی‌نگری دانسته و آزاداندیشی و آگاهی تاریخی وحید بهبهانی را ستوده و تأکید کرده: و به همین جهت، استفاده از ره‌آوردهای فکری او بسی سودمند و درس‌آموز است. او افزوده است: استادم عبدالامیر کاظم زاهد مرا تشویق کرد تا اندیشه‌های اصولی علامه وحید بهبهانی را بنویسم‏.

ساختار و محتوا

اثر حاضر، از 4 فصل و 1 خاتمه به‌ترتیب ذیل تشکیل شده است:

1. عصر و سیره وحید بهبهانی (3 مبحث)؛
2. اندیشه‌های وحید بهبهانی درباره ادله اساسی - قرآن و سنت - (4 مبحث)؛
3. اندیشه‌های وحید بهبهانی درباره ادله تبعی (5 مبحث)؛
4. اندیشه‌های وحید بهبهانی درباره اصول عملیه (7 مبحث)؛
5. پایان پژوهش و نتایج آن (14 نتیجه).

نمونه مباحث

• به نظر وحید بهبهانی، تعارض در بین ادله قطعی واقع نمی‌شود، بلکه فقط در ادله ظنی پدید می‌آید و بیشترین موارد ادله ظنی، روایات است و در تعارض واقع در بین اخبار، اگر راهی برای جمع دلالی (مانند تخصیص و تقیید) نباشد، نوبت به ترجیح بین متعارضین می‌رسد‏.

مآخذ نویسنده

نویسنده برای تألیف این اثر، افزون بر قرآن کریم، از 262 منبع (از آثار اصولی، فقهی، علوم قرآنی، تفسیری، کلامی، رجالی، تاریخی و...) به زبان عربی استفاده کرده است‏.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.