قضا و قضاوت از دیدگاه امام خمینی(س)
قضا و قضاوت از دیدگاه امام خمینی(س) | |
---|---|
پدیدآوران | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده)
اعظمی، علی اصغر (تدوین ) سلیمانی فارسانی، بیژن ( تدوین ) مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) ( محقق) |
عنوانهای دیگر | قضا و قضاوت در اندیشه امام خمینی |
ناشر | مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی(س) |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1390ش |
چاپ | 3 |
شابک | 964-335-359-1 |
موضوع | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - پیامها و سخنرانیها - نظریه درباره قضاوت - قضاوت - جنبههای مذهبی - اسلام |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1390 /ق6ق6 1574/5 DSR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قضا و قضاوت از دیدگاه امام خمینی(س)، عنوان دفتر بیستودوم از مجموعه آثار موضوعی تبیان است. در مجموعه آثار مذکور، به بیان اندیشههای امام خمینی(ره) در موضوعات مختلف پرداخته شده است. این اندیشهها در ضمن سخنرانیها و پیامهای امام خمینی بیان شده است. تدوین اثر حاضر به قلم علیاصغر اعظمی و بیژن سلیمانی فارسانی انجام شده است. در این اثر به بیان نظریه امام(ره) درباره قضاوت پرداخته شده است.
مطالب این کتاب، ضمن یک مقدمه و 7 فصل بیان شده است. در فصل اول، به بیان مقام و جایگاه قضا و دستگاه قضایى پرداخته شده است. در فصل دوم، فلسفه قوانین و مجازاتها در اسلام در بیان امام خمینی(ره) تبیین شده است. در سومین فصل، اصول حاکم بر قوانین و تشکیلات قضایى مورد بررسی قرار میگیرد و درباره اصلهایی مانند اصل استقلال، قانونی بودن، تشکیلات و محاکم و غیره در این فصل بحث میشود. در فصل چهارم، آداب قضاوت بیان میشود. پنجمین فصل، حاوی توضیحاتی درباره جرایم است و در آن درباره جرایم علیه حقوق مردم، جرایم علیه اسلام و نظام اسلامی، تخلفات اداری و جرایم نظامی، جرایم نظام طاغوت و... بحث میشود. فصل ششم کتاب، نظارت بر دستگاه قضایی از نگاه امام خمینی(ره) را برای ما بیان مینماید و مطالب آن در دو بخش نظارت از طریق اولیای امر و نظارت مردمی، بیان میگردد. هفتمین و آخرین فصل مطالب کتاب، درباره وظایف روحانیون و حوزههای علمیه در اینباره است.
در مقدمه کتاب طىّ هشت نکته، به خطوط کلى دیدگاههاى امام خمینی(ره) در باب قضاوت اشاره شده است؛ از جمله اینکه مرحوم امام، قوه قضاییه را در اسلام جزء طراز اول مراکز بااهمیت ادارى و حتى حسّاسترین مکان نظام دانسته و به وجوب کفایى تصدى امر قضاوت (اجتهاداً یا تقلیداً) فتوا داده و پرهیز و خوددارى واجدان شرایط را از خدمت در دستگاه قضایى جایز نشمرده است[۱].
یا اینکه: مسئولیت قضات نسبت به سابق، صدچندان و حتى از صدر اسلام نیز خطیرتر مىباشد؛ زیرا در صدر اسلام قضات شرع فقط به رعایت حقوق مردم سفارش مىشدند، امّا امروزه علاوه بر این وظیفه، دستگاه قضایى و قاضیان آن پاسبان آبرو و حیثیت اسلام و جمهورى اسلامى و حافظ کیان روحانیت هستند[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.