الهی طباطبایی، سید محمدحسن

    از ویکی‌نور

    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = | تصویر = NUR82875.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = |سرشناسی = |نام کامل = آیت‌الله سید محمدحسن الهی طباطبایی |نام‌های دیگر = |لقب = |نسب = |تخلص = |نام پدر = میرزا محمد قاضی طباطبایی |ولادت = 1325ق برابر با 1286ش |محل تولد = تبریز |کشور تولد = |محل زندگی = |رحلت = 20 خرداد 1347ش |شهادت = |مدفن = مقبره ابوحسین در قم |طول عمر = |نام همسر = |فرزندان = |خویشاوند سرشناس = علامه طباطبایی (برادر)
    میرزا علی‌آقا قاضی |دین = |مذهب = |پیشه = |درجه علمی = |دانشگاه = |علایق پژوهشی = |کد پدیدآور = |منصب = |پس از = |پیش از = |اساتید = آیت‌ا‌‌‌لله حاج سید علی قاضی
    سید حسین بادکوبه‌ای
    آیت‌الله شیخ محمدحسین غروی کمپانی
    [[آیت‌الله شیخ محمدحسین نائینی]
    آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی |مشایخ = |معاصرین = |شاگردان = |اجازه اجتهاد از = |آثار = |سبک نوشتاری = |وبگاه رسمی = |امضا = }}



    سید محمدحسن الهی طباطبایی (1286-1347ش)، عالم ربانی، عارف متشرع، برادر کوچک‌تر علامه طباطبایی، از شاگردان میرزا علی‌آقا قاضی، از شاگردان ایشان علامه حسن‌زاده آملی.

    ولادت

    سید محمدحسن طباطبایى در سال 1325ق برابر با 1286ش در تبریز به دنیا آمد. پدر و مادرش را در سنین خردسالی از دست داد و سرپرستی و نظارت بر اموال و زندگی او و برادرش به یکی از محترمین خانواده پدری سپرده شد.

    تحصیلات

    پس از دروس مکتب‌خانه به مدرسه طالبیه تبریز رفت و سطوح عالى فقه، اصول، فلسفه و کلام را زیر نظر اساتید خبره و دانشوران زبده به کمال رسانید[۱]. سید محمدحسن به‌همراه برادر بزرگش - علامه طباطبایی - ‌در سال 1304ش به‌منظور تکمیل تحصیلات علوم دینی، عازم نجف اشرف گردید و مدت یازده سال از حوزه درسی عارف ربانی آیت‌ا‌‌‌لله حاج سید علی قاضی (1285-1365ق) و سید حسین بادکوبه‌ای (1293-1358ق) در عرفان، فلسفه و ریاضی و طب بهره‌مند شد و به‌طور هم‌زمان فقه و اصول را از محضر آیت‌الله شیخ محمدحسین غروی کمپانی(1296-1361ق) و آیت‌الله شیخ محمدحسین نائینی (1276-1355ق) و آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی (1284-1365ق) فراگرفت[۲].

    پس از ده سال اقامت در نجف، هر دو برادر در سال 1314ق به دلیل مشکلات مالی، نجف را ترک کرده و به زادگاه خود، یعنی تبریز مراجعت می‌کنند. دست تقدیر، برادر بزرگ‌تر را به شهر قم می‌کشاند و برادر کوچک‌تر در شهر تبریز حوزه تدریس تشکیل می‌دهد. ایشان در حوزه علمیه شهر تبریز به تدریس دروس مختلف از جمله تفسیر قرآن به‌طور عمومی و اسفار صدرالدین شیرازی به‌نحو خصوصی می‌پردازد[۳].

    وفات

    وی در 20 خرداد 1347ش بر اثر سکته قلبی در تبریز به دیار حق شتافت و پیکرش طبق وصیت ایشان به قم انتقال داده شد و ضمن برپایی تشییع جنازه‌ای باشکوه در جوار بارگاه مطهر حضرت معصومه(س) در مقبره معروف به ابوحسین به خاک سپرده شد[۴].

    آثار

    1. رساله‌ای در موضوع موسیقی؛
    2. رساله کوچکی در موضوع ادراکات انسانی؛
    3. رساله‌ای در علم حروف که آن را از مقام ادریس نبی(ع) دریافت داشته‌اند[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: وبگاه دانشنامه اسلامی
    2. ر.ک: گلی زواره، غلامرضا، ص38
    3. ر.ک: ملاجوادی، جلیل، ص161
    4. ر.ک: پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه
    5. ر.ک: ملاجوادی، جلیل، ص163

    منابع مقاله

    1. گلی زواره، غلامرضا، «نگهبان مرزهای فضیلت؛ سیری در زندگی، اندیشه، اخلاق و رفتار آیت‌الله سید محمدحسن الهی طباطبایی (قدس سره) (قسمت اول)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله پاسدار اسلام، دی 1375-‌ شماره 181 (‎6 صفحه-‌از 36 تا 41).
    2. ملاجوادی، جلیل، «مهر پنهان (یادی از مرحوم الهی طباطبایی تبریزی)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله اشراق، بهار و تابستان 1384-‌ شماره 2 و 3 (‎5 صفحه - ‌از 160 تا 164).
    3. وبگاه دانشنامه اسلامی.
    4. پایگاه اطلاع‌‌رسانی حوزه.

    وابسته‌ها