کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم
| کتاب مبين: ترجمه و تفسير قرآن کريم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاشانی، محمد بن مرتضی (مترجم) جعفریان، رسول (مصحح) |
| ناشر | مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان = مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان |
| مکان نشر | ايران - اصفهان |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | دوم |
| شابک | 978-600-6146-43-0 |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ک2ک2 / 59/66 BP |
کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم، اثر شیخ نورالدین محمد بن مرتضی کاشانی برادرزاده فیض کاشانی که در سال 1120ق نگاشته و به‌کوشش دکتر رسول جعفریان، از سوی مرکز تحقیقات رایانه‌ای حوزه علمیه اصفهان به چاپ رسیده است.
برخی از ویژگی‌های این تفسیر:
الف) مزجی بودن: به‌این معنا که با تقطیع بخش‌های مختلف آیه به‌صورت منطقی و براساس اصول قرائت و ترجمه آنها در لابلای کلمات قرارگرفته است.[۱]
ب) چگونگی ترجمه: این متن علاوه بر ترجمه، به‌گونه‌ای خاص، به تفسیر بسیار مجمل آیاتی که نیازمند اشارت تفسیری بوده، پرداخته است. به‌جای ترجمه تحت‌اللفظی، مفهوم و معنای اصلی را در قالب لغات خود، و لو آن که ترجمه تحت اللفظی نباشد، آورده است. این اثر ترجمه تحت‌اللفظی نیست، و ترجمه آزاد منطبق با آیه هم نمی‌باشد. مترجم بر آن بوده است که مقصود حقیقی را که مراد از آن آیه بوده بیان کند.[۲]
ج) چگونگی درج نکات تفسیری در این ترجمه: نخست آن که در شرح آیه، به روایتی استناد و ارائه می‌شود و این موارد تقریباَ همه جا با شروع «مروی است» می‌باشد. دوم، توضیحات تفسیری که ممکن است مضمون روایت هم باشد، اما اولاً به‌آن اشاره نشده و ثانیاً در موارد متعددی، روشن است که محصول فکر آدمی-خودش یا عمویش فیض یا دیگر مفسران- است.[۳]
د) عدم تکرار در ترجمه و شرح: اگر مطلبی در دو جای قرآن آمده و در جایی شرح داده شده، حتی با وجود همان اختصار، آن را تکرار نمی‌کند، بلکه فقط اشاره می‌کند که این مطلب در فلان سوره گذشت.[۴]
ه) اختلاف قرائت و ترجمه: گاهی هم در این توضیحات به‌خاطر اختلاف قرائت است که در موارد بسیار ضروری و طبعاً اندک، تفاوت معنای آیه در اختلاف قرائت، ملاحظه شده است.[۵]
و) موارد دو تفسيری: مترجم سعی می‌کند باب احتمالات را در تفسیر آیات باز نکند، اما همیشه این احتمال وجود دارد که مراد از یک آیه روشن نباشد و بنابراین به صورت تردید ابراز شده و پای دو احتمال در میان آمده است؛ که مترجم به‌وسیله‌ی «یا» بیان کرده است و این اقدام هم با رعایت کمال اختصار صورت گرفته است.[۶]
ز) ترجمه فاقد مطالب اضافی: مترجم به کار ترجمه - تفسیر در همان حد خود وفادار مانده و هیچ‌گونه بحث اضافی در این ترجمه نیاورده است.[۷]
پانویس
منابع مقاله
شرحی درباره کتاب مبین و مؤلف آن