شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم
| نام کتاب | شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | الفیه. شرح |
| پدیدآورندگان | ابن مالک، محمد بن محمد (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | PJ 6151 /الف2 الف70222 |
| موضوع | ابن مالک، محمد بن عبد الله، 600؟ - 672ق. الفیه - نقد و تفسیر
زبان عربی - نحو |
| ناشر | ناصر خسرو |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1362 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE15394AUTOMATIONCODE |
در باره شرح
«شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم»، اثر بدر الدين بن مالك، ابوعبد الله محمد بن محمد بن عبد الله بن مالك، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه ابن مالك مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است.
اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر بدر الدين بن مالك مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه صفدى آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است [۱].
ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد.
كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است.
اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است [۲].
پانويس
منابع مقاله
1. مقدمه و متن كتاب.
2. بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 11، ص 542، محمد سيدى.
پیوندها
مطالعه کتاب شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور