سازمان ملی جوانان
سازمان ملی جوانان (1379 -1390)، از جمله سازمان‌های دولتی ایران که بنا بر قانون برنامه سوم توسعه، در حد فاصل مهر ۱۳۷۹ تا خرداد ۱۳۹۰، به‌عنوان جایگزین شورای عالی جوانان شکل گرفت و در نهایت نیز با حکم محمود احمدی‌نژاد، منحل شد [۱].
تشکیل
بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، «مرکز ملی جوانان» جهت سامان‌دهی اساسی امور جوانان کشور به‌صورت ساختار و سازوکار متناسب با این مأموریت، به «سازمان ملی جوانان» تبدیل گردید و این سازمان، از سال 1379 تشکیل شد[۲].
اهداف
- حل مسائل جوانان؛
- اعتلا و رشد نسل جوان کشور؛
- استفاده بهینه از استعدادها و توانایی‌های نسل جوان[۳].
وظایف
- مطالعه و پژوهش در حوزه‌های راهبردی امور جوانان به‌منظور بازشناسی و تبیین مسائل و نیازهای گوناگون جوانان و ارائه راهبردهای مناسب برای حل مسائل آنان و هماهنگی مطالعات کاربردی دستگاه‌های اجرایی در این زمینه‌ها؛
- تهیه و تدوین «برنامه جامع سامان‌دهی امور جوانان کشور» با عنایت به جایگاه، نقش و مأموریت‌های اساسی دستگاه‌های مختلف دولتی و غیر دولتی مرتبط با امور جوانان؛
- دریافت گزارش عملکرد دستگاه‌های اجرایی مرتبط با امور جوانان و بررسی میزان اثربخشی فعالیت‌های این دستگاه‌ها و ارسال به مراجع ذی‌ربط؛
- مطالعه و بررسی قوانین و مقررات مربوط به جوانان در جهت رفع کاستی‌ها و پیشنهاد برای تغییر و اصلاح یا وضع قوانین جدید به مراجع ذی‌صلاح با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط؛
- تهیه و ارائه گزارش وضعیت جوانان کشور در سطح ملی به مراجع ذی‌ربط؛
- طراحی و مدیریت برنامه‌های ملی ویژه و فرابخشی و نمونه‌سازی فعالیت‌های مربوط به جوانان با همکاری دستگاه‌های اجرایی مربوط؛
- سامان‌دهی فعالیت‌های فراغتی نسل جوان، متناسب با مقتضیات دوره جوانی در جهت سازندگی کشور و رفع محرومیت فرهنگی و اجتماعی جوانان در مناطق شهری و روستایی؛
- سامان‌دهی و نظارت بر مراکز خدمات مشاوره‌ای و اطلاع‌رسانی جوانان؛
- ارائه شیوه‌های مناسب برای استفاده بهینه از استعدادها و توانایی‌های جوانان و بهره‌گیری بیشتر از امکانات و منابع دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط؛
- همکاری در تعیین ضوابط و استاندارد برای فعالیت‌های مراکز فرهنگی و هنری مربوط به جوانان با دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط؛
- شناسایی، نظارت، حمایت و تقویت تشکل‌های غیر دولتی جوانان؛
- همکاری با مراجع ذی‌ربط به‌منظور شناسایی فعالیت‌های قابل واگذاری دستگاه‌های اجرایی به تشکل‌ها و سازمان‌های غیر دولتی جوانان؛
- اجرای تصمیماتی که توسط مراجع ذی‌صلاح اتخاذ می‌شود[۴].
فرایند تکامل
گام اول: تصویب قانون تأسیس «سازمان ملی جوانان»: تبدیل «مرکزملی جوانان» به «سازمان ملی جوانان» با تصویب ماده 157 قانون «برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران»؛
گام دوم: تصویب اساس‌نامه «سازمان ملی جوانان»: این اساس‌نامه در 1 آبان 1379 تصویب شد؛
گام سوم: تصویب بودجه مستقل و لزوم اصلاح تشکیلات «سازمان» به استناد اصل 138 قانون اساسی؛ گام چهارم: تصویب توسعه حوزه فعالیت و تحکیم جایگاه قانونی «سازمان» به استناد اصل 138 قانون اساسی.
هیئت وزیران در جلسه مورخ 11 آبان 1382، بنا به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و به استناد اصل 138 قانون اساسی، تصویب نمود:
- سطح تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در امور جوانان و همچنین فرایند تدوین، تصویب و مراحل عملیاتی برنامه‌های مربوط به شرح زیر خواهد بود:
الف)- امور حاکمیتی جوانان، شامل حوزه سیاست‌گذاری، تمهید راهبردهای کلان ملی و ایجاد هماهنگی فرابخشی در سطح ملی، توسط رئیس جمهور، دولت و شورای عالی جوانان.
ب)- امور مدیریتی، برنامه‌ای و اجرای طرح‌های ملی فرابخشی جوانان، شامل حوزه برنامه‌ریزی، تأمین و تخصیص منابع، نظرات و ارزشیابی با مسئولیت سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و سازمان ملی جوانان.
ج)- امور اجرایی و تصدی بخشی، شامل حوزه رهبری اجرا و عملیات (بخشی و استانی)، با مسئولیت کلیه دستگاه‌های اجرایی، سازمان‌ها و نهادهای مرتبط.
- سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، مکلف است بر اساس سطح‌بندی بالا، اقدامات زیر را انجام دهد:
الف)- ساختار تشکیلاتی سازمان ملی جوانان در جهت مدیریت راهبردی، تأمین نیروی انسانی و منابع مورد نیاز را بازبینی و اصلاح نموده و ارتقا دهد.
ب)- زمینه اجرایی نمودن «برنامه ملی جوانان» را با همکاری سازمان ملی جوانان فراهم نموده، تمهیدات لازم را در لایحه بودجه سال 1383 کل کشور و لایحه برنامه چهارم توسعه به عمل آورد و...[۵].
رؤسا
ریاست این سازمان در زمان دولت هفتم تا دهم، به‌ترتیب، برعهده سید مرتضی میرباقری، رحیم عبادی، محمدجواد حاج‌علی‌اکبری و مهرداد بذرپاش بود[۶].
ادغام
به موجب تصویب قانونی توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ۸ دی ۱۳۸۹، این سازمان و سازمان تربیت بدنی با ادغام در یکدیگر، تبدیل به وزارت ورزش و جوانان شدند[۷].
آثار
- پاسخ نغز، بازنویسی کتاب «النقض» اثر شیخ نصیرالدین عبدالجلیل قزوینی؛
- مجموعه مقالات جوانان، سیاست، اقتصاد و حقوق: درآمدی راهبردی بر مسائل سیاسی، اقتصادی و حقوقی جوانان؛
- تا ملکوت: بازنویسی و برگردان کتاب «منازل السائرين» اثر خواجه عبدالله انصاری؛
- اصحاب معرفت: تلخیص و بازنویسی «محبوب القلوب» اثر قطب‌الدین محمد اشکوری.
پانویس
منابع مقاله
- بی‌نام، «حذف جوانان از وزارت نوپا»، همشهری آنلاین (یک‌شنبه 29 خرداد 1390)، به آدرس:
- بی‌نام، «رئیس سازمان ملی جوانان معرفی شد»، همشهری، سال یازدهم، شماره 3082، جمعه 30 خرداد 1382، به آدرس:
- بی‌نام، «احکام جدید رئیس جمهور»، خبرگزاری دانشجویان ایران «ایسنا»، دوشنبه 7 شهریور 1384، به آدرس:
- بی‌نام، «سازمان ملی جوانان»، راسخون (شنبه 22 شهریور 1399)، به آدرس:
- بی‌نام، «تشکیل وزارت ورزش و جوانان تصویب شد»، تابناک (8 دی 1389، کد خبر 139085)، به آدرس: