مراغی، احمدمصطفی
احمدمصطفى مراغى (1300-1371ق)، مفسر مصری، از شاگردان مکتب تفسیری المنار، استاد علوم عربی و شریعت در دانشکده غوردون و ناظر برخی مدارس، برادر کوچک محمد مصطفى مراغى
| نام | مراغی، احمد مصطفی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد بن عبدالمنعم مراغى |
| متولد | 1883 م |
| محل تولد | مراغه از توابع جرجا مصر |
| رحلت | 1371 ق یا 1952 م |
| اساتید | محمد عبده |
| برخی آثار | تفسیر المراغی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02707AUTHORCODE |
ولادت
ایشان فرزند محمد بن عبدالمنعم مراغى متولد 1300 ق1883/م و متوفاى 1371 ق1952/ م، در مراغه از توابع جرجا در مصر به دنيا آمد.
تحصیلات
در قاهره به تحصيل دانش پرداخت. در سال 1909م از دارالعلوم فارغ التحصيل شده آنگاه در همانجا عهده‌دار تدريس علوم شرعى گرديد و مسئووليت نظارت بر برخى از مدارس را نيز بر عهدۀ او نهادند پس از آن در دانشكدۀ «غوردون» در خارطوم به استادى علوم عربى و شريعت اسلامى تعيين شد.نوشته‌اند وى در كودكى از هوشى سرشار برخوردار بود.مراغى در علم و عمل به شريعت اسلامى عشق و علاقۀ خاصى داشت و در طول زندگى براى اعتلا و دفاع از حقانيت آن از هيچ كوششى دريغ نمى‌كرد
.مشهورترين كسانى كه مراغى از آنان تأثير پذيرفت و از شيوۀ و درس آنها پيروى كرد، محمد عبده، محمد بخيت مطيعى و واحد الرفاعى فيّومى بوده‌اند.احمد مصطفى را در مذهب شافعى اشعرى شمرده‌اند.
وفات
وى در نهايت در قاهره درگذشت.
آثار
علاوه بر تفسير مورد بحث، كتابى تحت عنوان 1-مقدمة التفسير در رديف آثار قرآنى احمد مصطفى مى‌باشد آثار ديگر وى عبارتند از:2-الحسبة فى الاسلام 3-الوجيز فى اصول الفقه 4-علوم البلاغة 5- بحوث و آراء فى فنون البلاغة 6-الديانة و الاخلاق.