ابن ابی‌عاصم، احمد بن عمرو

نام	ابن ابی‌عاصم، احمد بن عمرو
نام‌های دیگر	أبوبكر بن أبيعاصم
نام پدر	عمرو
متولد	206ق
محل تولد	بصره
رحلت	287 ‌‎ق
اساتید	محمد بن إسماعيل بخاري
برخی آثار	طرق حديث الغدير
کد مؤلف	AUTHORCODE11740AUTHORCODE

ابن ابى‌عاصم، ابوبكر احمد بن عمرو بن ابى‌عاصم ضحاك شيبانى، از فقها و حافظان بزرگ حديث، اهل سنت

ولادت

در سال 206ق، ديده به جهان گشود.

وى بر مذهب ظاهرى بود و قياس را باور نداشت و بر پايه آن رفتار نمى‌كرد. ابن تغرى بردى او را از مصنفان حديث و عالمى چيره‌دست شمرده است.

در پاره‌اى از منابع، از وى با عنوان «محدث بن محدث بن محدث» ياد شده است.

وى از مردم بصره بود و پس از درگذشت صالح بن احمد، در اصفهان، بر مسند قضا نشست و مدت 13 يا 16 سال در این سمت بود، اما بر اثر پيشامدى كه میان وى و على بن متویه رخ داد، از كار بركنار شد.

او برای شنيدن، فراگيرى و ثبت حديث، از این ديار به آن ديار مى‌رفت. در كوفه، بغداد، دمشق، مصر، حجاز و ديگر بلاد اسلامى گردش كرد و از عده بسيارى حديث شنيد. در این سفرها، با ابوتراب نخشبى و كسان ديگر از مشايخ صوفيان، ديدار كرد و صحبت آنان را دريافت.

وى احاديث بسيارى شنيده بود و ازبر داشت. درباره قدرت حافظه او گفته‌اند كه در فتنه صاحب الزنج، گنجينه کتاب‌هایش از میان رفت و او 50 هزار حديث از حافظه خود نقل و بازنویسى كرد.

به ليلى بن نعمان ديلمى (از سرداران حسن بن قاسم داعى صغير) خبر دادند كه ابن ابى عاصم، ناصبى است. او بى‌درنگ فرمان قتل وى را صادر كرد، اما به علت نامعلومى، از كشتن او چشم پوشيد.