ترجمه جلد هفتم بحارالانوار: بخش امامت
| ترجمه جلد هفتم بحار الانوار: بخش امامت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نویسنده) خسروی، موسی (مترجم) |
| ناشر | اسلاميه |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1363 ش |
| چاپ | 2 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 5 |
ترجمه جلد هفتم بحارالانوار: بخش امامت از مجموعه‌ى بيست و پنج جلدى، و مطابق جلدهاى 23 تا 27 از مجموعه‌ى 110 جلدى بحارالانوار علامه مجلسى مى‌باشد كه توسط آقاى موسى خسروى به زبان فارسى طى پنج جلد ترجمه شده است.وى اين پنج جلد را در سال 1359ش به پايان رسانيده است.
جلد هفتم از بحار الانوار درباره‌ى احوال ائمه(ع) و دلائل امامت آنها و فضائل و مناقب و كارهاى شگفت انگيز و معجزات ايشان می‌باشد.
ساختار و محتواى كتاب
كتاب با مقدمه‌اى از مترجم در يك صفحه، شروع مى شود. علامه در جلد هفتم از كتابش تمام احاديثى را كه درباره زندگانى، فضيلت و عجائب و معجزات ائمه اطهار و مناظرات و مقام علمى امامان معصوم می‌باشد، جمع كرده است.
جلد اول كتاب امامت، بيست و دو بخش دارد كه در مورد مباحثى چون ضرورت احتياج به حجت، اتصال اوصياء از زمان آدم تا آخر، در لزوم شناخت امام، در فضائل اهل‌بيت، آياتى كه درباره ائمه نازل گشته، تاويل تعدادى از آيات الهى و ديگر مسائلى از اين قبيل می‌باشد.
جلد دوم شروع آن با بخش بيست و سوم در مورد اينكه ائمه عليهم‌السلام از ابرارند، و متقين اصحاب يمين به حساب مى آيند، و فجار اصحاب شمال می‌باشد. اين جلد داراى چهل و پنج بخش می‌باشد كه درباره صفات و ویژگی‌هاى ائمه و غيره، سخن می‌گوید.
جلد سوم داراى دو بخش عمده كه بخش اول آن در مورد آفرينش و سرشت و ارواح ائمه عليهم‌السلام طى چهار بخش می‌باشد، مباحث اين باب، بخشى در مورد ابتداى ارواح و انوار و طينت ائمه و اين كه تمام آنها يك نورند، بخشى در ولادت ائمه و انعقاد نطفه ايشان و احوال آنها در رحم و هنگام ولادت و بركت هاى ولادت آنها و برخى از معجزات، بخشى در مورد روحهايى كه در ائمه هست و آنها مؤيد به روح القدسند، و بخشى هم در احوال و سنين زندگى آنان مى‌باشد.اما بخش دوم از جلد سوم كه شامل سيزده بخش مى‌باشد، درباره علامات امام و صفات و شرايط امامت مى‌باشد.
جلد چهارم نيز از دو بخش تشكيل يافته است اما قبل از آن در طى بيست صفحه در ابتداى كتاب، علامه چند حديث مستقل نقل كرده و پيرامون آن گفته است كه: مرحوم پدرم نقل كرد كه در كتابى قديمى كه يكى از محدثين اصحاب جمع كرده بود اين روايت را در فضائل اميرالمؤمنين(ع) ديده است من خود نيز همين روايت را در يك كتاب قديمى كه مشتمل بر اخبار زيادى بود ديدم. و می‌گوید اين اخبار را جدا آوردم به جهت صحيح نبودن سند آنها و بعيد بودن مضمون اين اخبار، لذا ما حكم به صحت يا بطلان آن نمى‌كنيم و علم آنها را بر میگردانيم به خود ائمه عليهم‌السّلام.
اما آن دو بخشى كه در اين جلد ترجمه شده است شامل: ابواب علم امام در شانزده بخش كه در بخش هفتم می‌گوید: ائمه عليهم‌السلام عارف به حقيقت ايمان مردم و نفاق آنها هستند و نوشته‌اى دارند كه اسم اهل بهشت و جهنم و شیعیان و دشمنانشان در آن هست و هر نوع خبرى كه كسى بدهد آنها را نسبت به اطلاعى كه دارند مشکوک نمي كند.
وى فصلى هم درباره ساير فضائل و مناقب و عظمت آنان در نه بخش آورده است.
جلد پنجم از چهار بخش تشكيل يافته كه بخش اول آن ادامه بحث فضائل و مناقب ائمه از بخش دهم تا بخش هجدهم است و احاديثى را آورده كه بيان مى‌كنند ائمه داراى اسم اعظم هستند و همه عالم در اختيار آنان است و از خصائص ائمه مباحثى را مى‌آورد.بخش دوم كه هفده بخش است احاديثى است درباره لزوم دوستى و محبت به اهل‌بيت و اينكه دوستى با آنان نشانه طيب ولادت است و چهارپايانى كه اهل‌بيت را دوست دارند و جمادات و نباتاتى كه اقرار به ولايت ائمه كرده‌اند، و مسائلى از اين قبيل مى‌باشد. بخش سوم مربوط به وفات ائمه عليهم‌السلام و احوال آنان قبل از وفات و بعد وفات و جانشينى بعد از امام و اينكه امام شفيع خلق و امان اهل زمين مى‌باشد.در بخش چهارم كه قسمت پايانى كتاب امامت است درباره مناظرات و دلائل امامت مى‌باشد كه در طى چهار بخش به ذكر بعضى مناظرات از طرف ائمه و اصحاب و استدلال شيخ مفيد با عمر در خواب، همچنين استدلال سيد مرتضى درباره فضائل ائمه و دلائلى كه شيخ طبرسى در كتاب اعلام الورى نقل كرده مى‌باشد. مرحوم علامه مجلسى می‌نويسد يكى از دلائل امامت ائمه عليهم‌السّلام علومى است كه از ناحيه آنان انتشار يافته اين علوم در هر گروهى مقدارى يافت مى‌شود كه مجموعه آن فنون و انواع مختلف آن در آل محمّد(ص) جمع شده است.
آنچه از اميرالمؤمنين(ع) در بخش‌هاى توحيد و علوم دين و احكام شريعت و تفسير قرآن و غير آن روايت شده مقدارى از بيانات ايشان است، كه بيشتر از تمام خطبا و دانشمندان و فصحا است به طورى كه متكلمين و فقها و مفسرين از آن جناب استفاده كرده‌اند. دانشمندان ادبيات عرب قوائد اعراب و معانى لغات را از آن جناب گرفته‌اند و درباره طب مطالبى فرموده كه اطبا از آن جناب استفاده نموده‌اند و درباره حكمت و اندرز و آداب مقدارى از ايشان نقل شده كه بيش از تمام حكما است درباره نجوم و فلك‌شناسى مطالبى نقل شده كه مورد استفاده تمام ملل و صاحب‌نظران شده است. بعداز ايشان نيز از ائمه عليهم‌السّلام در جميع قسمت‌ها نقل كرده‌اند.
نسخه شناسى
كتاب امامت در پنج جلد توسط انتشارات كتاب فروشى اسلاميه، چاپ دوم در سال 1363ش انجام گرفته است كه محمد بهشتى در سال 1360 تصحيحى بر اين ترجمه انجام داده است.
در پايان تمام جلدهاى اين كتاب فهرستى از مطالب ديده مى‌شود.
منابع مقاله
متن و مقدمه‌هاى كتاب