شرح مواقف النفري محمد بن عبدالجبار
| شرح مواقف النفری محمد بن عبدالاجبار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تلمسانی، سلیمان بن علی (نویسنده) کیالی، عاصم ابراهیم (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | المواقف. شرح |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1428 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
نفری، محمد بن عبدالجبار، - ۳۵۴ق. المواقف - نقد و تفسیر واقفیه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 282/5 /ن7 م8022 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح مواقف النفرى، به زبان عربى، از تأليفات شيخ عفيف‌الدين تلمسانى، در توضيح و شرح«كتاب المواقف»، نوشته محمد بن عبدالجبار بن الحسن النفرى، در مباحث عرفانى است.
«كتاب المواقف»، داراى 77 موقف است. شارح، در هر موقفى، عبارات ماتن را به قسمت‌هاى متعدد تقسيم نموده و هر قسمت را با عنوان «قوله: (...)» ذكر كرده و در ذيل آن، به شرح و توضيح آن پرداخته است.
پاره‌اى از مباحث مطرح شده در كتاب:
- كسى كه وجودش اصيل است، عزتش اصيل مى‌باشد و از آنجا كه ذات ازلى خداوند متعال عين وجود است، عزت براى وى ذاتا ثابت.
- كبرياى الهى همان عزت اوست. مردم گمان مى‌كنند كه عالم ظاهر است و خداوند متعال غايب؛ در حالى كه اهل الله عقيده دارند به اينكه ذات مقدس كبريايى ظاهر است و غير از او همگى غايب. موجودات تماماً، تجليات و ظهورات حضرت حقند.
- وجود انسان، بزرگ‌ترين حجاب ميان بنده و خداست، پس ثبوت و وجود نفس، موجب احتجاب است و محو و فناء، موجب كشف حجاب.
- اگر انسان غير خدا را با قطع نظر از قيوميت حق تعالى مشاهده كند، قطعاً از شهود خداوند متعال محروم است.
- شهود وحدانيت، همان شهود رحمانيت است.
- سالك الى الله، اگر معنويت بيت المعمور را درك كند، تجلى ظهور وحدانيتِ حق را در آنجا مى‌يابد.
- سالك، اگر به شهود حق تعالى نائل نگردد، نبايد ذكر را از دست بدهد، بلكه بايد دائماً به ذكر حق مشغول باشد تا استغراقِ در ذكر، او را به مذكور برساند و در نهايت در مذكور فانى شود.
- حرص بر عبادت، دليل حجاب و حرص بر ترك عبادت، دليل شهود است و سلامت همواره با شهود است، نه با حجاب. آنچه گفته شد، نسبت به كسى است كه حق را مى‌بيند، اما نسبت به كسى كه وى را نمى‌بيند، عبادت، بيدارگر دل و احياگر محبت و يادآور جناب ربوبيت است.
- سير بنده به‌سوى پروردگارش، نور خدا را در دو ديده او قرار مى‌دهد و آن نور، وى را از ديدن اغيار بازمى‌دارد.