حجتی بروجردی، بهاءالدین
| نام | حجتی بروجردی، بهاءالدین |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1270 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1347 ش یا 1389 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE5486AUTHORCODE |
بهاءالدين حجتى بروجردى، در سال 1309ق در خانواده‌اى اهل علم در شهر بروجرد ديده به جهان گشود.
خاندان
وى از خاندانى اصيل و مشهور به علم و دانش بود. پدرش محمدباقر بروجردى و جدش محمدمهدى بروجردى هر دو از علماى شهر بروجرد بودند. جد بزرگش ملا اسداللّه بروجردى مشهور به «حجت‌الاسلام» از بزرگ‌ترين علما و از برجسته‌ترين فقهاى عصر خود بوده است. وى از شاگردان ميرزاى قمى و از اساتيد شيخ مرتضى انصارى بشمار مى‌آيد (كرام البررة في القرن الثالث بعد العشرة، جلد 1، صفحه 128).
تحصيلات
بهاءالدين حجتى بروجردى، تحصيلات خود را از همان زادگاه خود شهر بروجرد آغاز كرد. وى علوم مقدماتى مانند صرف و نحو، معانى و بيان و فقه و اصول را نزد پدر بزرگوار خود و ديگر علماى بروجرد فراگرفت. يك سال در درس فقيه بزرگ و اصولى برجسته مرحوم شيخ حسين غروى بروجردى كه از شاگردان مشهور علامه مجدد ميرزاى شيرازى بشمار مى‌آمد، شركت كرد و از مجلس درس آن دانشمند بزرگ بهره برد. پس از آن در مجلس درس آيت‌اللّه بروجردى حاضر شد و اين حضور تا سال 1364ق؛ يعنى زمان انتقال ايشان به حوزه علميّه قم و عهده‌دار شدن مرجعيت و زعامت عامه ايشان ادامه يافت. وى بيش از سه دوره درس خارج اصول را نزد ايشان فراگرفت و در درس‌هاى فقه ايشان مانند كتاب طهارت، صلات، زكات، نكاح، طلاق، تجارت، وصيت و ديگر ابواب فقهى شركت كرد تا آنكه اجازه اجتهاد از آن مرجع بزرگ شيعه دريافت داشت.
جايگاه علمى و اجتماعى
بهاءالدين حجتى بروجردى، از علماى بزرگ حوزه‌هاى علميّه بروجرد و قم بشمار مى‌آمد. وى از شاگردان برجسته آيت‌اللّه بروجردى و از مشاوران علمى نزدیک به ايشان بودند. پس از انتقال آيت‌اللّه بروجردى به حوزه علميّه قم و عهده‌دار شدن مرجعيت و رياست حوزه، او نيز به درخواست استادش به‌عنوان ياورى صديق و مشاورى آگاه براى ايشان از بروجرد به قم آمد. وى از اعضاى جلسه تنظيم حواشى آيت‌اللّه بروجردى بر الالعروة الوثقی بود.
آيت‌اللّه بروجردى در جلسات درس براى آرا و نظريات وى توجه خاصى مبذول مى‌داشتند و نظريات و ديدگاه‌هاى او از ارزش و اعتبار فراوانى در نزد ايشان برخوردار بود.
سخن شهيد مطهرى
آيت‌اللّه شهيد مرتضى مطهرى درباره ايشان مى‌فرمايد:
«در ايام تابستان و تعطيلات حوزه علميّه قم، من به‌همراه جمعى از فضلا و دوستان براى استفاده از محضر درس حضرت آيت‌اللّه بروجردى قبل از مهاجرت ايشان به قم به شهر بروجرد مى‌رفتيم و بسيار اتفاق مى‌افتاد كه در هنگام مباحثه با دوستان، به اطلاع از ديدگاه‌هاى اصولى آيت‌اللّه بروجردى نيازمند مى‌شديم، ولى دسترسى به ايشان در همه اوقات براى ما ميسر نبود، لذا از محضر ايشان سؤال كرديم كدام‌يك از شاگردان شما به تمام مبانى اصولى و نظرات فقهى شما احاطه و تسلط كامل دارد؟ ايشان حضرت آيت‌اللّه شيخ بهاءالدين حجتى بروجردى را به ما معرفى نمودند».
بازگشت به بروجرد
سرانجام پس از اصرار فراوان علماى حوزه علميّه بروجرد براى حفظ آن حوزه بزرگ در منطقه غرب ايران و حفظ سابقه درخشان آن حوزه، آيت‌اللّه شيخ بهاءالدين حجتى از قم به زادگاه خود بروجرد بازگشت و تا آخر عمر همچون شمعى نورانى به نورافشانى در آن حوزه پرداخت و شاگردان فراوانى كه هريك از علماى بزرگ آن سامان بشمار مى‌آيند تربيت نمود.
تأليفات
- حاشيه بر كفايه (اين كتاب در بيان ديدگاه‌هاى اصولى حضرت آيت‌اللّه بروجردى است كه در جلسات درس اصول خود بيان مى‌داشته‌اند)؛
- رسائل فقهية (اين كتاب مجموعه تقريرات درس‌هاى خارج فقه حضرت آيت‌اللّه بروجردى است).
وفات
سرانجام اين عالم انديشمند پس از عمرى خدمت به علوم و معارف اهل‌بيت(ع) در سال 1389ق، در شهر بروجرد ديده از جهان فروبست. وفات ايشان شهر بروجرد را يكسره سياه‌پوش كرد. مردم و علماى شهر بروجرد در تشييع جنازه‌اى باشكوه او را در كنار جد بزرگوارش «شيخ اسداللّه بروجردى» در مقبره‌اى كه هم‌اكنون زيارتگاه عام و خاص است به خاک سپردند (ر.ک: مقدمه شيخ غلامرضا مولانا بروجردى بر كتاب حاشيه بر كفايه).