ابن طباطبا علوی اصفهانی، ابراهیم بن ناصر
نام | ابن طباطبا علوی اصفهانی، ابراهیم بن ناصر |
---|---|
نامهای دیگر | ابواسماعیل ابراهیم بن ناصر بن طباطبا،
ابراهیم بن ناصر بن طباطبا، ابواسماعیل ابراهیم |
نام پدر | ناصر بن طباطبا |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | ديوان الانساب و مجمع الاسماء و الالقاب |
کد مؤلف | AUTHORCODE9783AUTHORCODE |
ابواسماعيل ابراهيم بن ناصر بن طباطبا' از خاندان علوى مشهور به آل طباطبا است. طباطبا، همان ابراهيم بن اسماعيل ديباج، فرزند ابراهيم بن عمر بن حسن مثنّى، فرزند امام حسن مجتبى(ع) است. از تاريخ ولادت وى اطلاعى در دست نيست و درباره تاريخ وفات وى نيز مىتوان گفت بىترديد وى تا اواخر دهه هشتم قرن پنجم هجرى، يعنى تا اواخر سال 479ق زنده بوده است اما به زنده بودن وى بعد از اين تاريخ اطمينان نمىتوان يافت؛ به خصوص وقتى كه مىبينيم وى نام يكى از بزرگان مشهور طالبيين؛ يعنى شريف مرتضى را كه در سال 480ق. وفات كرده در کتاب خود ذكر نكرده است در حالىكه اين شريف مقام والايى از علم و شرف و مرتبت داشته و از كسانى نيست كه نامش فراموش شده باشد.
مؤلف خود مقيم اصفهان بوده اما درباره شهرهايى كه بدانها سفر كرده، در سرتاسر کتاب به نام شهرى جز شهر رى برنمىخوريم؛ البته طبيعى است كه قدم وى به قم و آبه و ديگر شهرهايى كه مسافر اصفهان از آنجا عبور مىكند رسيده است اما در کتاب عبارتى كه ورود وى به شهرى جز شهر رى را بيان كند وجود ندارد.
درباره مذهب وى، قرائن و شواهد از زيدى بودن وى حكايت دارد. از جمله اين قرائن توصيف مؤلف از قاسم رسى بن ابراهيم طباطبا و نيز زيد بن على بن الحسين به عنوان امام است و مىدانيم كه اين قبيل افراد از امامان زيديهاند نه امامان شيعيان اثناعشرى. بنابراين اينكه مؤلف در کتاب خود به وصف اين بزرگان بسنده نموده و از ائمه اهلبيت(ع)، جز اميرالمؤمنين على(ع) نامى نبرده است نشانگر آن است كه وى شيعه زيدى است.
آثار
1. ديوان الانساب و مجمع الاسماء و الالقاب؛
2. منتقله الطالبيه كه ترجمه آن با نام مهاجران آل ابوطالب منتشر شده است.
3. ابنا الامام في مصر و الشام الحسن و الحسين(ع)