خورشید هدایت
| خورشید هدایت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ایراندوست، عباس (نويسنده) |
| ناشر | اسلاميه |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1344 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - شعر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 6 |
| کد کنگره | PIR 3555 /الف9خ9* |
خورشيد هدايت ترجمه منظوم فارسى از نهج‌البلاغه به قلم عباس ايراندوست گوهرى(م 1282ش) كه در دو مجلد منتشر شده است. نويسنده تاريخ آغاز نگاش كتاب را دوم ذيقعده 1371 و تاريخ اتمام را نوزدهم رمضان 1382ق ثبت كرده است.
ساختار
هر يك از مجلدات در سه جزء و در مجموع كتاب در شش جزء تنظيم شده است. خطبه‌هاى نهج‌البلاغه چهار جزء اول كتاب را به خود اختصاص داده است. در جزء پنجم نامه‌ها و در جزء ششم نيز حكمت‌ها آمده است. مقدمه سيد رضى در ابتداى جزء اول و در آغاز جزءهاى ديگر نيز ديباچه‌اى منظوم از نويسنده ديده مى‌شود. در انتهاى كتاب نيز دو گفتار در پايان و خاتمه كتاب نوشته است.
درباره ترجمه
مترجم در مقدمه‌اش بر جلد اول كتاب انگيزه‌اش را در به نظم درآوردن نهج‌البلاغه بيان كرده است. او مقيد بوده است كه هر روز پس از نماز صبح بخشى از نهج‌البلاغه را مطالعه كند. اين مطالعات مداوم به تدريج در روح و جان او اثر كرده و به گفته خودش:
«من از اين بيانات نيكوى ژرف تكان خورد جانم تكانى شگرف»
او از اينكه اين سخنان گراسنگ، همانند قرآن كريم و سخنان پيامبر اكرم(ص) به نثر در نيامده است، افسوس خورده و تصميم مى‌گيرد كه اين بيانات لطيف و مقدس را به نظم درآورد. او بدين ترتيب عزم خود را جزم مى‌كند كه با رعايت احتياط و دورانديشى، نهج‌البلاغه را در قالب شعر عرضه كند، به گونه‌اى كه:
| در آرم سخن را به شعرى فصيح | كه بر وى كند آفرينها مسيح |
|---|
بدين ترتيب با توصل به ائمه اطهار(ع)، شبانه روز به اين كار عظيم مشغول مى‌شود و در زمانى قريب به دوازده سال كار به انجام مى‌رسد.
ترجمه منظوم كتاب از روى ترجمه فيض‌الاسلام انجام گرفته است، با اين تفاوت كه فيض‌الاسلام مطالبى را كه در توضيح كلام حضرت آورده، از ترجمه متن جدا كرده است؛ اما در اين اثر متن و شرح با هم ممزوج است و امكان تفكيك آن‌ها براى خواننده غير متخصص وجود ندارد.
نويسنده در بين اشعارش عين يك عبارت يا حديث را ذكر مى‌كند؛ به عنوان نمونه در صفحه 686 عين عبارت ابن ابى‌الحديد «و هجروا السّبب الّذى أمروا بمودّته» و حديث «ثقلين» در بين اشعار آمده است. ذكر متن آيات نيز در بسيارى از بخش‌هاى كتاب زينت‌بخش صفحات است.
در خاتمه بايد به روانى اشعار اشاره كرد كه از نكات قوت اين ترجمه است. برخلاف برخى از ترجمه‌هاى منظوم كه مملوّ از كلمات نامأنوس و غير رايج است، مترجم اين اثر بناى بر بكارگيرى كلمات متداول داشته و لذا خواننده به راحتى با اين متن ارتباط برقرار مى‌كند و به مفهوم كلام حضرت دست مى‌يابد.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب