الفاضل

    از ویکی‌نور
    الفاضل
    الفاضل
    پدیدآورانمبرد، محمد بن یزید (نويسنده) ميمني، عبدالعزيز (محقق)
    عنوان‌های دیگرالمفاضل
    ناشرمطبعة دارالکتب المصرية
    مکان نشرمصر - قاهره
    چاپ3
    شابک977-018-0180-5
    موضوعادبيات عربی - قرن 3ق. نثر عربی - قرن 3ق.
    زبانعربي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏PJA‎‏ ‎‏37‎‏58‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الفاضل، اثر ابوالعباس محمد بن یزید مبرد، کتابی است که مؤلف در آن، اشعار برگزیده، نثرهای منتخب، خطبه‎های شیوا، نامه‎های رسا، اخبار نادر و لغات غریب و نادر را فراهم آورده است.

    تحقیق و تصحیح کتاب توسط عبدالعزیز میمنی صورت گرفته است.

    ساختار

    کتاب، مشتمل است بر مقدمه‎ای به قلم محمد ابوالفضل ابراهیم، تحت عنوان «تصدیر»، مقدمه مؤلف و 16 باب.

    گزارش محتوا

    در «تصدیر»، اطلاعاتی پیرامون معرفی کتاب و نسخ آن و کارهایی که محقق در مورد آن انجام داده، ارائه شده است[۱].

    مبرد در مقدمه خود به بیان مقام و حرمت عالم از دیدگاه پیامبر(ص) و قبل از آن از منظر آیات قرآن کریم پرداخته است. در ادامه به بیان نافع‎ترین علم که همانا علمی است که بدان عمل شود، پرداخته و به کلمات حکما نیز استناد جسته و از اشعار شاعران نیز بهره برده است. وی در این مقدمه، به روایت نبوی که فرمود: «أنا مدينة العلم و علي بابها» اشاره کرده و بالاترین علوم را علم به کتاب خدا و شناخت حلال و حرام و احکام آن و اعراب الفاظ آن و نیز تفسیر غرائب آن دانسته است[۲].

    نویسنده، پایه‎گذار علم نحو را حضرت علی(ع) معرفی کرده است. آن حضرت اصول این علم را به ابوالاسود دئلی تعلیم دادند. نویسنده، یکی از داستان‎هایی را که در این‎باره ذکر می‎کند عبارت است از اینکه: دختر ابوالاسود که از شدت گرما در شگفت بود، عبارت «ما أشد الحر» را در حضور پدر به‎نحوی ادا می‎کند که از آن نه تعجب، که سؤال از «شدیدترین گرماها» فهمیده می‎شود. اینجا بود که ابوالاسود دانست که «لحن» (لغزش در اعراب یا نحو) میان مردم رائج شده است؛ ازاین‎رو به خدمت امام علی(ع) شتافت و آن حضرت را از خطر لحن آگاه گردانید. امام(ع) نیز اصولی به وی عرضه داشت که ابوالاسود بعدها آنها را گسترش داد[۳].

    برخی از موضوعات مطرح‎شده در کتاب، عبارتند از: فضیلت شعر، نوادری از غرایب و لغت، جود و کرم، اخبار مستحسنه، مراثی بلیغه و موعظه‎های کوتاه و ابیات نیکو، اخبار معمرین، حلم، شکر پروردگار و بابی که مشتمل بر فصولی در باب اخلاقیات و نیز فصاحت و زیبایی است.

    وضعیت کتاب

    استاد میمنی در حین جستجو و تتبع در کتابخانه اسعد افندی در ترکیه، ذیل شماره ۳۵۹۸، به نسخه‎ای از این کتاب دست می‎یابد و تصویری از آن تهیه کرده و سپس آن را به خط خویش می‎نگارد و مورد تحقیق و پژوهش قرار داده و اشعار و امثال و اخبار آن را استخراج می‎نماید و شروح و تعلیقه‎هایی بر آن می‎افزاید. سپس آن را به دارالکتب المصریة تقدیم می‎دارد. دارالکتب تصمیم می‎گیرد افزون بر تحقیق استاد میمنی، حواشی و شرح‎هایی پیرامون برخی از الفاظ و... را بر آن بیفزاید و این کار را استاد احمد یوسف نجاتی، عهده‎دار می‎شود.

    در نسخه خطی کتاب، چیزی که دال بر عنوان کتاب باشد موجود نیست الا آنچه در خاتمه نسخه آمده است: «كمل فاضل المبرد». دارالکتب، با مراجعه به آثاری که ابن ندیم و یاقوت و غیره از مبرد به ثبت رسانده‎اند، کتابی تحت این عنوان نیافت. سپس اطلاع حاصل شد که کتابی تحت همین عنوان در کتابخانه استانبول موجود است. دارالکتب تصویر نسخه را تهیه کرد و در اختیار محققان گذاشت. پس از تحقیق مشخص شد که این نسخه متعلق به نویسنده‎ای نامعلوم از علمای قرن سوم است. بعد از مشورت با دانشمندان و اهل فن تصمیم بر آن شد که این نسخه با توجه به آنچه در آخر آن آمده است، یعنی «كمل فاضل المبرد»، تحت عنوان «الفاضل» منتشر شود[۴].

    فهرست مطالب در ابتدا و فهارس عامه در انتهای کتاب ذکر شده است.

    فهارس عامه کتاب عبارتند از: شعرا؛ قوافی؛ انصاف ابیات؛ اعلام؛ امم، طوایف، قبایل، عشایر، بطون و ارهاط؛ اماکن، روزهای اعراب؛ ضرب‎المثل‎ها؛ کتب و استدراکات.

    پانویس

    1. ر.ک: تصدیر، صفحه ج - ‎ه
    2. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص1-‎8
    3. ر.ک: همان، ص5
    4. ر.ک: تصدیر، صفحه ج - ‎ه

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها