ابوحمزه ثمالی، ثابت بن دینار
ثابت بن دینار ابوحمزه ثمالی در نامگذارى ايشان به ثمالى، نظرات مختلفى بيان شده است.
| نام | ابوحمزه ثمالی، ثابت بن دینار |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ثابت ال‍ث‍م‍ال‍ی، ابوحمزه ثابت بن دینار
ثمالی، ثابت بن دینار ثمالی، ابوحمزه ثابت بن دینار |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 150 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تفسير القرآن الكريم (ابوحمزه ثمالی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2728AUTHORCODE |
بيشتر به ابوحمزه مشهور است، و آن نام فرزند بزرگ اوست، كه به همراه دو برادرش نوح و منصور در نهضت زيد بن علی عليه‌السلام، شهيد شدند.
احمد بن حنبل، جوزجانى، نسائى، ابن ابى حاتم، ابن عدى، ذهبى، ابن حجر و برخى ديگر از محدثين اهل سنت در كتب رجال و شرح حال، او را به ابن ابى صفية لقب داده‌اند.
==شخصيت ابوحمزه==ايشان از فقها، زهّاد و مشايخ كوفه محسوب مى‌شد، جزو اصحاب خاص ائمۀ اهل بيت عليهم‌السلام در زمان خود بوده است. امام صادق عليه‌السلام دربارۀ ابوحمزه فرموده‌اند: او در زمان خودش مانند سلمان در زمان خود بود. و نيز فرموده‌اند: وقتى او را مى‌بينم مشعوف مى‌شوم. امام رضا عليه‌السلام فرموده‌اند: ابوحمزه در زمان خود مانند لقمان در زمان خودش بود.
در مناظره با مخالفين و احتجاج بر آنها مورد اعتماد ائمه عليه‌السلام بوده است، و او را در تعليم اسرار و علوم و وصاياى خود بر ديگر اصحاب مقدم داشته‌اند. بدين جهت مورد وثوق و اعتماد علماء شيعه در روايت حديث قرار گرفته است.
شيخ صدوق، كشى، ابن نديم، نجاشى، شيخ طوسى، ابن داود حلّى، علامه حلّى و ديگر بزرگان شيعه ايشان را توثيق و تعديل كرده‌اند.
سيد حسن صدر در تأسيس الشيعه مى‌فرمايد: نزد ائمه عليهم‌السلام بزرگ و محترم بوده، از آنان روايات بسيار شنيده و جزو ياران خاص آن بزرگواران محسوب مى‌گرديد. در عصر خويش شيخ شيعه در كوفه بوده و به نظرات و اقوال او گوش فرا مى‌دادند.
امّا اهل سنت ايشان را توثيق ننموده، احاديث او را موهن و ضعيف مى‌شمردند و او را به غلو در تشيع و رافضى بودن متهم مى‌كنند. با اين حال برخى اهل سنت مانند: ابن كثير، ترمذى، ابن ماجه، خطيب بغدادى و... از او روايت نقل كرده و به آنها استناد مى‌كنند.
در تفسير نيز ثعلبى، طبرى، ابن كثير، قرطبى، سيوطى، ابوحيان، حاكم نيشابورى، ابوالفرج اصفهانى، ابن اسحاق و عده‌اى ديگر از او نقل نموده‌اند.
==ولادت و وفات==در تاريخ ولادت ابوحمزه هيچ منبعى، سال مشخصى را ذكر نكرده، اما با توجه به اينكه بنا بر شواهد گوناگون وفات ايشان در سال 148 تا 150 ه.ق صورت گرفته باشد، و مجموع امامت، امام زين‌العابدين عليه‌السلام، امام باقر عليه‌السلام و امام صادق عليه‌السلام را درك كرده است، مى‌توان حدس زد، ولادت او بين سال 30 تا 40 هجرى قمرى بوده است.
==مؤلفات ابوحمزة==#کتاب النوادر
- کتاب الزهد
- کتاب
- رسالۀ حقوق
- تفسير قرآن
از ميان كتب ايشان، فقط رسالۀ حقوق امام سجاد(ع) باقى مانده است.== وابسته‌ها ==