دسوقی، ابراهیم بن ابی‌المجد
| نام | دسوقی، ابراهیم بن ابی‌المجد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1236 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 676 ق یا 1277 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | الترادف فی صیغ الافعال بین الصرفیین و المعاجم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3803AUTHORCODE |
برهان‌الدين ابراهيم بن ابى‌المجد دَسوقى، ملقب به ابوالعينين، يكى از بزرگان متصوفه قرن هفتم هجرى مصر و بنيان‌گذار فرقه دسوقيه (برهانيه) است.
زادگاه وى روستاى مرقوس در بخش غربيه در مصر سفلى بود. سال تولد او را در روايات مختلف، 633ق / 1235م، 644ق / 1246م و 653ق / 1255م نوشته‌اند.
آموزه‌هاى او باعث انشعاب در طريقت صوفيان شاذليه شد. آرامگاه او در شهر دسوق مصر، امروزه زيارتگاه است.
از جمله آثار او مى‌شود به «الجوهرة المضيئة في سلوك الطالب و نصح البرية» و «الترادف في صيغ الأفعال بين الصرفيين و المعاجم» اشاره كرد.
اطلاع ديگرى از وى در دست نيست.
منابع مقاله
1. پايگاه خبرى ويكى‌پديا.
2. لغت‌نامه دهخدا، مدخل دسوقى.