مظلومی، رجبعلی
| نام | مظلومی، رجبعلی |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1014AUTHORCODE |
دكتر «رجبعلى مظلومى»، فرزند استاد محمدحسين، در سال 1306ش، در نيشابور ديده به جهان گشود.
وى در دو سالگى پدرش را از دست داد. دوران تحصيل خود را در نيشابور، مشهد و سپس در تهران طى كرد. در دوره ابتدايى و متوسطه، پى به هنر نقاشى برد و كارهايى در زمينه هنرهاى تصويرى انجام داد، آن‌گاه به علت فقر مالى در دخانيات مشغول به كار شد و در كنار آن، در مقطع كارشناسى دانشگاه تهران مشغول به تحصيل گرديد، سپس به پيشنهاد دكتر معين، دوره‌هاى كارشناسى ارشد و دكترا را پى گرفت و در رشته‌هاى فلسفه محض، روان‌شناسى و ادبيات فارسى، فارغ‌التحصيل شد.
وى در دوران فعاليت‌هاى دانشگاهى‌اش، دو مركز تحقيقاتى تأسيس كرد. همچنين دانشكده هنر و دانشگاه تربيت مدرس، توسط ايشان تأسيس و بنياد نهاده شد. او سمت استادى را در دانشگاه‌هاى تهران، شهيد بهشتى، صنعتى شريف تهران، صنعتى اصفهان، تربيت مدرس و مجتمع دانشگاه هنر عهده‌دار بود.
رساله دكتراى ايشان، «تصحيح متن شرح فصوص الحكم بابا ركن‌الدين شيرازى» بود كه توسط مؤسسه مطالعات اسلامى چاپ شد و پروفسور لندلت، همين كتاب را به‌عنوان متن درسى در دانشگاه مك گيل كانادا تدريس مى‌كرد.
وى از اولين سال تحصيل خود، معلم نقاشى داشت. او بعدها به شاگردى استاد «مؤيد پردازى»، درآمد و از آنجايى كه «مؤيد پردازى» شاگرد «كمال الملك» بود، بنابراين، مظلومى را نيز مى‌توان شاگرد باواسطه كمال الملك محسوب كرد.
او به زبان‌هاى فرانسه و عربى آشنايى كامل داشت. مطالعات متنوع و گسترده وى در زمينه‌هاى قرآن‌شناسى، حديث‌شناسى، حكمت و عرفان، تاريخ و هنر اسلامى و به‌ويژه امور تربيتى، منجر به نگارش بيش از يك‌صد جلد كتاب و پانصد مقاله در طول نزديك به نيم قرن تلاش و پژوهش گرديد.
وى معتقد بود عاملى كه مى‌تواند ماديت را به معنويت بدل كند و با لطافت، قسمت عمده‌اى از مسائل زندگانى ما را حل كند، فقط هنر است و هنر، فقط در زمينه آزاد و آزاده مى‌تواند ابراز وجود نمايد، چون اصلا آب هنر از آزادى است.
آثار
1. آموزش فن سخن گفتن؛
2. ارمغان مور؛
3. با تربيت مكتبى آشنا شويم؛
4. بازنگرى بر فعاليت‌هاى بدنى؛
5. بياييد به حرف بچه‌هايمان گوش كنيم؛
6. پژوهشى پيرامون آخرين كتاب الهى؛
7. تربيت از ديدگاه معصومين(ع)؛
8. تربيت معنايى انسان؛
9. تفسير شيعه؛
10. جوان و دين؛
11. چرا امام حسن(ع) صلح را پذيرفت؛
12. چه كسى با چه نوع شخصيتى، كدام شغل را انتخاب مى‌كند؛
13. حاشيه بر هنر چيست؛
14. در مسير نور تا خورشيد يا سير رسالت با جوهره ولايت در بستر تشيع؛
15. درس‌هاى رمضان (تفسير قرآن)؛
16. دولت عدل الهى (درباره دولت امام زمان(عج))؛
17. راه و رسم سخن گفتن؛
18. رهبر آزادگان (درباره امام حسين(ع))؛
19. روابط شايسته در ورزش تربيتى؛
20. روزنه‌اى به باغ بهشت يا هنر در راستاى انقلاب اسلامى؛
21. زنان بافضيلت؛
22. سخنرانى را توانا شويم؛
23. سرگذشت قرآن؛
24. سير تاريخى قرائت؛
25. سينما، اخلاق، تجربه؛
26. شوراى اسلامى؛
27. علوم قرآن؛
28. على(ع) معيار كمال؛
29. فهم قرآن؛
30. كتاب‌شناسى اسلامى؛
31. كليدهاى تربيتى و تعليمى براى اولياى تربيتى؛
32. گامى در مسير تربيت اسلامى (از كودكى تا بلوغ)؛
33. گامى در مسير تربيت اسلامى (مبانى تربيتى)؛
34. مؤمن كيست و ايمان چيست؟.
ايشان، در 21 اسفند 1374ش، در اثر سكته مغزى به بيمارستان منتقل شد و سرانجام، پس از سه سال در 21 مهر 1377ش، به لقاى محبوب شتافت.
وابسته‌ها
پژوهشی پیرامون آخرین کتاب الهی
تربیت معنایی انسان «تربیت از دیدگاه ائمه اطهار(ع)»