کریستن‌سن، آرتور امانویل

    از ویکی‌نور
    کریستن سن، آرتور امانویل
    نام کریستن سن، آرتور امانویل
    نام های دیگر ک‍ری‍س‍ت‍ن‌ س‍ن‌، آرت‍ور ام‍ان‍وئ‍ل‌

    ک‍ری‍س‍ت‍ن‌ س‍ن‌، آرت‍ور ای‍م‍ن‍ی‍وئ‍ل‌

    ک‍ری‍س‍ت‍ی‍ن‌ س‍ن‌، آرت‍ور

    نام پدر
    متولد 1875 م
    محل تولد
    رحلت 1945 م
    اساتید
    برخی آثار ایران در زمان ساسانیان: تاریخ ایران ساسانی تا حمله عرب و وضع دولت و ملت در زمان ساسانیان

    کيانيان

    نمونه‏های نخستين انسان و نخستين شهريار در تاريخ افسانه‏ای ايرانيان

    کد مؤلف AUTHORCODE7256AUTHORCODE


    آرتور كريستين سَن مستشرق دانماركى در 31 دسامبر 1875 ميلادى در كپنهاك، پايتخت دانمارك به دنيا آمد.

    تحصیلات

    وى در دوران تحصيل در دوره متوسطه به زبان شناسى و امور مشرق علاقه‌مند شد و پس از فراگيرى زبان فرانسه و لاتين و تاريخ، به آموختن زبان‌هاى فارسى، عربى، سانسكريت و تركى پرداخت. كريستين سن پس از پايان تحصيلات دانش‌گاهى‌اش، براى گرد آورى موادى براى رساله دكترى خود در باره عمر خيام نيشابورى، به كتاب‌خانه‌هاى لندن، پاريس و اسپانيا و ديگر جاها سفر كرد و براى نخستين بار با ساختمان‌ها و آثار تمدن شرق و اسلامى در اسپانيا روبه‌رو شد. وى در 1914 به ايران آمد و در باره فرهنگ، دين و زبان اين كشور، به پژوهش و نگارش پرداخت. دست‌آورد اين سفر و ديگر سفرهاى وى به ايران، كتاب‌ها و آثار فراوانى در باره لهجه‌ها و فرهنگ مردم ايران است.

    كريستين سن در مطالعات لهجه شناسى خود، فقط از نظر زبان شناسى به لهجه‌ها نمى‌نگريست، بلكه در پژوهش‌هاى خود، مسائل و دگرگونى‌هاى تاريخى و قومى را نيز در نظر مى‌آورد و هدفش اين بود كه صورت كنونى لهجه‌هاى مختلف را با بررسى دقيق، تصوير كند و درك روشنى از وضع تحول و تطور زبان‌هاى مادى، پارتى، فارسى باستان، فارسى ميانه و زبان ساسانيان به دست آورد. بيش از سى‌صد كتاب، رساله و مقاله از پروفسور كريستين سن بر جاى مانده است كه تتبّعات انتقادى بر رباعيات خيام، شعرا و فلاسفه اسلامى، داستان بهرام چوبينه و ايران در زمان ساسانيان از آنهايند.


    وفات

    وى سرانجام در سى‌ام مارس 1945، پس از نزديك به نيم قرن تحقيق در باره تاريخ و فرهنگ ايران، در هفتاد سالگى درگذشت.

    منابع مقاله

    مقدمه مترجم و ديباچه نويسنده كتاب.

    يغمايى، حبيب (آبان 1352)، «از يادداشت‌هاى يك استاد در باره رشيد ياسمى»، يغما، شماره 302.


    وابسته‌ها